________________
| ही भाग्यो छं." पछी ते सत्यकि पासे भणनारा विद्यार्थीनो बेदना विषयनी शंकाओं सत्यकिने पूछया लाग्या. ते | सर्वना जवाब कपिले भापी तेमना संशयो दूर कर्या. ते सांमळी तेनी उत्तम विद्वत्ताथी सुशी थयेला सत्यकिर पोतानी पुत्री all सत्यभामाने तेनी साथे परणावी भने छात्रोन भणायवानुं काम पण तेने ज सोप्युं. ते कपिल पण सत्यभामानी साधे निरंतर |
सुख भोगववा लाग्यो भने लोकोमा मान्य थवाथी तेओए आपेला द्रव्यवडे ते थोडा काळमां ज समृद्धिवाळो थयो. ___ एकदा वर्षाऋतुमा कपिल कोइ ठेकाणे नाटक जोइ त्यांधी पाछो घर तरफ चळ्या. ते वखते वरसाद वरसवा लाग्यो. मार्गमा घणो अंधकार होवाथी तथा निर्जनपणुं होबाथी ते कपिल वस्खोने काखमा नांखी नन थइ पोताने घर गयो. धरना द्वार पासे प्रावी लुगडा पहेरी ते घरमा गयो. तेना पखो भीजायां हशे एम धारी सत्यभामा बोजा वखो लावी. तेणीने कपिले कयुं के—" हे प्रिया ! विद्याशक्तिथी मारो यत्रो भीजायां नथी, तेथी बीजां वस्त्रोनी जरुर नथी."
ते वखते विजळीना प्रकाशथी सत्यभामाए तेन वस्त्रो सुको जोयां पण शरीर भीनुं जोयु. तेथी तेणीए विचा' के"विद्यावडे जे वस्रोतुं रक्षण करे, ते शरीरनुं रक्षण केम न करे ? तेथी खरेखर मा मार्गमा नग्न ज आव्या के. आ उपरथी ते शुद्ध ब्राह्मण होवा न जोइए. कारण के कुलिननी आवी बुद्धि कदापि थाय ज नहीं. वळी या वेद भणेला छे, ते तो सारी बुद्धिने लीधे सांभळी सांभळीने भण्या जणाय छे." श्रा प्रमाणे विचार थवाधी ते सत्यभामानो स्नेह तेनापरथी उतरी गयो. तेथी मन विना मात्र व्यवहारथी तेनी साथे सरखाइथी वर्तवा लागी.
