________________
द्वापंचाशच्चैत्य गेहीय सन्शुिनागढे कातिके फाल्गुनाख्ये ।
स्वष्टाम वै पूजयन्त्यष्टधा ये, भव्यास्ते वै मुक्ति माना: भवति ।।
॥१२६
.
॥ श्रयम् ॥
-
॥जयमाला ॥ घत्ता-सकल सुह कारणु, दुग्गइ वारण, पुजा गंदातर दीव ।
प्रासादह मासउ, कातिय मासउ फागुण अवमी जिण सेवं ॥१॥
( मणुयणाइन्द की चाल) सुहम कप्पादिया, मिलति सबि सुदरा, चालिया अनुमं दीव पंदोसुरा ।
चित्त संरत्तिा सच्च भत्ति भरा, देव देवी जुश्रा जोइसा वितरा ।। २ ।। इन्द एराण्यं चढ़िय सोहाषणं, घंट स किंकिणि चामरा ढोलणं ।
कुन्थ संभार सिन्दूर संलेपणं, गच्यए आप्छरा देव देवी मणं ॥ ३ ॥ वज्जए ताल कंसाल वर महला, मजए, ढोल नीसाण वीणा दला ।
मेरी संताड़िया संख कोलाला, सद्दए सोहिया काहला भंगला ॥ ५ ॥ काविधि नए वससिरि मंडला, कात्रिनि गायए मीत रामा कुला ।
कावित्रि शच्चए धरीय एकाउला कामिवि द्धावए रम्म मुत्ताहला ॥ ५ ॥ हार चंदामला जिण गुणा संयत्वा, बोलए कामिणि करिय मण णिम्मला।
-
-
-
-
-
१२६
-
-