________________
विषमकोत्ति इन्द
२६३
तसट भेरी ढोल नाद वाद तेह उपन्नो । भरिण मार तेह नारि कवण आज नोपन्नो ॥७॥ महा मइ मूलसंघ' गरिद, सुबह्मी गछ सुवछ वरिष्ठ । गुणह बलात्कार सीझइ काम, नंदि विभूषण मुतीयदाम ॥८॥ बए धरण वंदि पुचि नंदीय जनीम घरो। सुज्ञानभूषण दुमद दूसरण बिह्मधरो ।। तस पट्ट समुत्ती विलयन फीति ह थिरो। गुणनाथ सुद्धंदि यतिवर वृदि पट्टि करो ॥९॥ पिये नरो मुनसरो सुमझ प्राण । दुधरो समारए ए नहीं कयं । मबुद्ध युद्ध शु. भयं ।।१०॥ नाह बोल संमली रीति वाचे उलोली बोल्लइ विचाखणा। आलि मूकि भोजता ||१|| तव आणि न मारिण बुद्धि पमाथि सत्य सुजाणि बुद्धि वलं । सुरिंण काम सकोदह नाना दोहह टालि मोहह दूरि मलं ।। सुरिण कामह कोप्यो बयण विसोप्यो जुखह अप्यो मयण मरिण । बोलावू से नार हीया केला वेरीय तेहना विये सुरिण ।।१२।। घयण सुणि नव कामिणी दुख परिह महंत । कही विभासण मशहदी नवि डासो रहि कंत ।।१३।। रे रे कामणि म फरि तृख ह । इद्र नरेन्द्र मगाव्या भिसह ।। हरि हर बभमि कीया बाह । लोग मम मम घसीहुँ' निसंकह । १४।। दम कही इस टक में लावो । . तर सणह तिहा राह आवीयो । मद मान कोष विभीसा । तिहां चालइ मिथ्या दी जणा ॥१२॥
करि कामिनी गहरू भाल्ला मयंका । यण भारउडी यारण चाल्या मयंका 1