________________
१०२
पउमपरित मारिश्चहीं भय-मांसावणेण । धणु छिण्णु णषर सन्तावणेण ॥८॥ तेण विहाँ चिर-पेसिय-सरेहि। संसाम व परम-जियोसरहिं ॥९॥
विहि मि रण सप्पुरिसे हि
पत्ता णिय-णिय-शव चत्ताइ । णं मिरगुणहूँ कलत्ताई ॥१०॥
[५] घप्तेंवि धणुषराई लही गयासणीओ।
पाई कयन्त-दाखओ जग-विशापीओ ॥ ५॥ णं पिसुण-मइउ दप्पुमदाउ। प असइउ पर-पर-सम्पबाउ ॥२॥ णं कुगइट मय-मीसावणाउ । णं दुम्महिलड कलहण-मणा ॥३॥ णं दिदित काल समिछराहूँ। कुहिणित दूर्मवरकरार ॥४॥ गं दित्तिन पलय-दिवायराहँ। णं वीचिउ खय-स्यणापराह ॥५॥ तिह लडडिउ भिडि-भयङ्कराहँ । दासरहि-दसाणण-किकराहँ ॥६॥ दिम्ति करें हिं स्यणुजलाउ । णं मेह-गियम् हि विजुलाउ ।।७।। मुन्तिर सट्टन्सि केम्व। गह-घडणे गह-पम्ती जेम्व ॥८॥ गहें अमर-विमाणई लकियाई। मय-घाय-इवग्गि-तिविछियाई ॥१॥
पत्ता मारिचण
सरहुँ स-सारहि स-घउ हउ । सरैवि
हड्डह पोट्टल गवर कउ ।।१०।।
पालि राम-किस राबण-किकरण । सीहणियम्बु कोकिओ पहिय-गस्वरेणं ॥१॥