________________
२८३
आचारांग नियुक्ति ३६०. 'साधु अहिंसाधम्मो,' सच्चमदत्तविरई 'य बंभ च ।
साहु परिगहविरई, साहु तवो बारसंगे य ।। ३६१. वेरगमप्पमाओ, एगग्गे भावणा य परिसंग ।
इति चरणमणुगयाओ, भणिया एत्तो तवो वोच्छं ।। ३६२. किह मे 'होज्ज अयंझो', दिवसो किंवा पभ्र तवं काउं।
को इह दवे जोगो, खेत्ते काले समय-भावे ।। उच्छाहपालणाए, इई तवे संजमे य संघयणे। वेरग्गेऽणिच्चादी, होइ चरित्ते इहं पगयं ।।
भावणझयणस्स निज्जुत्ती सम्मत्ता अणिच्चे पृथ्वए रुप्पे, भुयगस्स तहा" महासमुद्दे य१२ । एते खलु अहिगारा, अज्झयणम्मी विमुत्तीए ।। जो चेव होति मोक्खो, सा उ विमुत्ति पगयं तु भावेण १५, देसविमुक्का साहू, सम्वविमुक्का भवे सिद्धा ।। आयारस्स भगवतो, चउत्थचूलाइ एस" निज्जुत्ती। पंचमचूलनिसीहं, तस्स य उरि भणीहामि ॥
_ विमुत्तीए निकुत्ती सम्मत्ता ३६७. सतहिँ छहिं चउचउहि, य पंचहि अट्ठ चहि नायच्या।
___ उद्देसेहि८ पढमे, सुयखंधे नव य अज्झयणा ।।
१. साहुहि - (टी)।
११. तया (क)। २. अबंभं (अ)।
१२. या (अ)। ३. एगत्ता (म,टी), एगंत (अ)।
१३. विमुत्ताए (अ)। ४. इय (टी,म)।
१४. विमुत्ती (म)। ५. मणुवगया (आटीपा)।
१५. भावविमुतीए (म,क)। ६, यह गाथा चूणि में व्याख्यात है पर गाथा , १६. एसा (म) । रूप में इसका संकेत नहीं है।
१७. भणीहामो (म), क प्रति में यह गाथा नहीं ७. विजऽवमो (टी)।
है तथा म और अप्रति में यह सबसे अन्तिम ८. ओच्छाह (चू)।
में है। इसके पहले ३६७,३६८ काक की ९. इति (एव) (टी)।
गायाएं हैं। १०. कर्मे (म)1
१८. उद्देसएहि (टी)।