________________
१५८
३११.
३१२.
३१३.
३१४.
३१५.
३१६.
३१७.
३१८.
३१९.
हरिएसे निक्खेवा, चउब्विहो दुविहो य होइ दव्वम्मि । आगम- नोआगमतो, नोआगमतो य सो तिविहो' । जाणणसरीरभविए, तव्वतिरित्त य सो पुणो तिविहो । एगभविय बद्धाउय, अभिमुहओ नामगोते य ॥ हरिएसनामगोयं वेदंतो भावओ उहरिएसी । तत्तो समुट्ठियमि, हरिएसिज्ज ति अञ्झयणं ॥ पुब्वभवे संखस्स उ जुवरण्णो अंतियं तु पव्वज्जा । जातीमदं तु काउं, हरिएसकुलम्म आयातो ॥ महराए संखो खलु, पुरोहियसुओ य" गयपुरे आसी । दट्ठूण पाडिहेर हुयवहरत्याए निक्तो ॥
हरिएसा चंडाला, सोवाग मयंग * बाहिरा पाणी । साधणा व मयासा, सुसाणवित्तीय नीया य ॥ जम्मं मतंगतीरे, वाणारसि, गंडि तिदुगवणं च । 'कोसलिए य" सुभद्दा, इसिवंता जण्णवाडम्मि || बलकोट्टे बलकोट्टो, गोरो गंधार सुविणगवसतो' । नाम निरुत्ती छणसप्प, संभवो 'दुंदुभे बोही "" ।। भगेणैव होयच्वं पावति सविसो हम्मती" सप्पो, भेरुंडो तत्थ मुंचति ॥ भद्दाणि भद्दम ।
१. टीका में इस गाथा के स्थान पर 'नाम ठदणा दविए' इतना ही पाठ प्राप्त । लेकिन आदर्शो में गाथा उपलब्ध है । प्रसंगानुसार यही गाथा संगत लगती है।
२. म (शां)।
३. बायाओ ( अ, शां), ३१४-३२० तक की आथाओं का चूर्णि में संकेत नहीं है किन्तु कथानक के रूप में गाथाओं का भावार्थ उपलब्ध है । ४. ४ (६) ।
५.
६.
७.
मायंग ( अ ) |
० गंड ( अ ) |
कोसलिएसु ( i ), ० लिओ उ (ह) ।
गोरि (अ) ।
सुवणे य सुवसंतो ( अ ) ।
निर्वृतपंचक
९.
११. हम्मए (शां) । १०. दुदुहे बीओ (शां), X (ला) ।
१२. मुच्चति (अ बू, शां), मुम्बई (ह) । प्रकाशित चूर्ण में यह गाथा उगा के रूप में संकेतित है ।