________________
राध्ययन निषित २१३. एतं ससल्लमरणं, मरिऊण महन्मए' दुरतम्मि ।
__ सूचिरं भमंति जीवा, दोहे संसारकंतारे ।। २१४. 'मोत्तुं अकम्मभूमग' नर-तिरिए सुरगणे य नेरइए।
सेसाणे जीवाणं, तब्भवमरणं तु केसिंचि ॥ २१५. मोतूण ओहिमरणं, आवीची आइयं तु तं चैव ।
सेसा मरणा सम्वे, तब्भवमरणेण यया ।। २१६. अविरयमरणं 'बालमरणं ति", विरयाण पंडियं बैंति ।
जाणाहि बालपंडियमरणं पुण देसविरयाणं ।। मणपज्जवोहिनाणी, सुतमतिनाणी मरंति जे समणा ।
छउमस्थमरणमेयं, केवलिमरणं तु केवलिणो । २१८. गिद्धादिभवखणं गिद्धपिटु, उन्बंधणाई वेहासं ।
एए दोन्नि वि मरणा, कारणजाए अणुण्णाया ॥ २१९. भत्तपरिण्या इंगिणि, पाओवगमं च तिणि मरणाई।
कन्नस-मज्झिम-जेट्ठा, धिति-संघयणेण उ विसिट्टा" ।। २२०, सोवक्कमो य निरुवक्कमो य दुविहोऽणुभावमरणम्मि । आउगकम्मपदेसरगणंतर्णता
पदेसेहिं ।। २२१. दोन्नि व" तिनि वर चत्तारि, पंच मरणाइ अवीचिमरणम्मि ।
कति मरति एगसमयसि", विभासावित्थरं जाणे ।।
२१७.
१. महाभ ए (ला)।
अस्वीकृत होने पर भी हमने इसे निगा के २: मुइर (शां)।
क्रम में रखा है। ३. मोतूण कम्मय (च)1
६. बालं मरणं (शां)। ४. केसि च (ला)।
७. गडपट्ट उल्लंबणाई (ला)। ५. टीकाकार ने प्रत्यन्तरेषु 'मोत्तूण मोहिमरण' ८, इंगिणी (शां)।
इत्यादि गाथा दृश्यते, न चास्या भावार्थः ९. कपिणस (ला), कण्णस त्ति सूत्रत्वात् कनिष्ठ सम्यगवबुध्यते, नापि पूणिकृताऽसो व्याख्या- (शांटीप २३५)। तेति उपेक्ष्यते' -- ऐसा कहकर इसकी व्याख्या १०. वसिट्ठा (ला), वसिद्धा (ह) । नहीं की है। चूर्णिकार ने भी इसका उल्लेख ११.४(सा)। नहीं किया है। हस्तप्रतियों में यह माथा १२. य (च) । मिलती है तथा प्रसंग'नुसार यह निगा के १३. मरणा (ला,ह)। क्रम में उपयुक्त है । अत: व्याख्याकारों द्वारा १४. समए त्ति (ह), समए वि (ला)।