________________
कविवर त्रिभुवनकीर्ति
अंग पखालउ नदी जाइ तेणि, प्रावीउ नगर मकार ।
पांडुरंग जब देखि, लोखे विस्मय प्रामीया भार ।। सा० बोलि ।। १४ । । ५८६ ॥
३४८
क्षोण गात्र जब दीखीउ, लोके पूछइ हो तेहनि लाम ।
एतला दिवस कहि रया, चंगते तु धमनि ठाम ॥ सा० बोलि ।। १५ ।। ५८७ ।।
पाताल कन्या लेई गई, मुमनि तिहां रहुं षट मास ।
इम कहोनि ऊतर प्राप्यु भवीउ निज आवास || सा० बोलि ।। १६ ।। १८८ ॥
1
स्नान भोजन करो उ सुरूप, प्रामीठ रूप अंग |
पुनरपि रांणीइ देखीट चंग, नेह पाम्यु वणउ रंग || सा० बोलि || १७।। ५८२ ।।
पूरबनीपिरिडीउ तेह, बोलीज सोचन कार ।
तुझ घिर भोगव्या जे भोग सार सांभलि ते मुझ अपार ॥ सा० बोलि ।। १८३५६०
इसुय कही घिर ग्रावीउ, ते नवि मान्यु तेथि ।
बोल जे परनारी लंपट पुरुष, नयर माहि करि रंग रोल ॥ सा० बोलि ।। १८ । ५६१।
नरक तिथंच गति उल्लंधी प्रामीड माणस जन्म |
भोग हा नवि नीगमउ, ए हइय जाणे सम्दे ममं ॥ सा० बोलि ||२०|| ५६२ ॥
प्रचल मेरजु चाल मांडि तु नवि चलि मुझ चित ।
पूर र पश्चिम ऊमितु, मन नवि प्रामि भंग ॥ सा० बोलि || ५६३॥
हस्तनागपुर संवर राजा, तेह तणु पुत्र एह |
विद्युतम्हे नांमि जाणव, ग्रासन भव्य विदेह ॥ सा० बोलि ।। २२ ।। ५६४ ।।
पद्मश्री आदि च्यार नारी ते पण हूई निरास
पंचसि चोर सहित प्रभवु लेणे मूकी वली प्रास ॥ सा० घोलि । २३००५६५ ।।
ज्ञानी करी प्रभवु प्रति बोध्यउ प्रति बोधी च्यार नारी ।
पंचसि चोर तिहां प्रति बोध्या, मात तात तिणी वार ॥ सा० बोलि ||२४|| ५६६।।
