________________
प्रद्युम्न रास
२६३
हो करि दाहिण गदा जब लीयो, हो तब रूपिणि को धमक्यौ होयो । नारद सेयी बीनवजी, हो 5 पुत्र उहाँ भरतारो । दुहं माहि काइ भरं जी, हो बात दुई घर जाई हमारो ।।१७।।
हो नारद प्राद किस्नस्यो बोल्यो, हो कहि नै गदा किषि उपरि तोल । इह परदमन कुमार जी, हो पाई आई मवग समझाए । मायुध सगला रालि धो जी, हो चरण पिता का ढोको गाए ॥१७६।।
हो हरि परदमन रालि हथियारो, हो मिल्या दुर्व प्राणंद प्रपारो। कुसल समाधि दुहु कही जी, हो धाजं नाद निसागा घाउ । मयण कटक ठाढी कोयौ जी, हो पुत्र सहित धरि पहती राऊ ॥१७७॥
हो हरि रूपिणि न मिलियो नंदो, हो सह जादौ न भयो मानयो । द्वारामती बघावणी जी, हो बंध्या तोरण मोती माला । धरि धरि गावं कामिनी जी, हो धरि परि नाचे बहु उंदि काला ॥१७॥
हो गिण्यो महुर्त लगन सिखायौ, हो कामदेव को ध्याह रचायो। पौरी मंडप अति दण्या जी, हो रूपिणि मंविरि होई अषावा । सतिभामा बिलखी गई जी, हो गावी कामिणी गीत सुहावा ॥१७॥
हो दरजोधन कन्या परणाचे, हो सजन समाई लेख पलाया । उदधिमास को माड हो जी, हो मेधकूट तिहा लेख पठायो । विनों भगति लिखि जुमति स्यो, हो कंचण माला संबर प्रायो ॥१०॥
हो कन्या वर के लेस लगायो, हो घोवा चंदन वस्त्र पहराया । चौरी विप्र खुलाईयो जी, हो बंभण भग बेद झुणकारी । वेसांदर साखी भयो जी, हो उदधिमाल बर भयण कुमारो ॥१८॥
हो वर कन्या भावरि फिरि चारे, हो दरजोधन करि गहि ती झारी । हाथ छुड़ावण धीय तणो जी, हो रप हस्ती कंचण के कानो। छत्र बबर दासी घणी जी, ही करमदेव ने दोन्ही दानो ।।१२॥