________________
"
FE.
कजीवावस्थानप्रस्तावप्रतिपादितस्वरूप, ततः किमित्याह-कथं कथमपि' महाकृच्छ्रेण 'त्रसत्वं' द्वीन्द्रियादित्वं प्रामवन्तीति योगः। अनुस्वारलोपः प्राकृतत्वात् , तत्रापि बसत्वेऽपि पञ्चेन्द्रियरूपेऽपि 'मानुषत्वं' मनुजजन्म, 'बहुसुकृतवशेन' प्रभूतपुण्योदयेन, 'प्राणिनः सत्त्वाः 'प्राप्नुवन्ति' लभन्ते । १॥ तदपि' मानुषत्व भाविभद्रा भविष्यत्कल्याणानामेव अन्ते' पूर्वोक्तत्रसादिलाभपर्यन्ते भवति' संपद्यते, कीदृशामित्याह-सुकुलजाती च रूपं च भावप्रधानत्वात् निर्देशस्य मीरोगताच दीर्घायुश्च मतिश्च सद्धर्मविधानबुद्धिश्च, ता एवं गुणा असाधारणधर्मरूपाः ते विद्यन्ते यत्र तत् , पुनः कीदृशं ? 'सर्वथा' सर्वैः प्रकारैरप्राप्तपूर्व न कदाचिदेवंविधगुणवम्मनुजत्वं पूर्वमलाभि, अयमभिप्रायो-मनुजत्वमेव तावच्चोलकादिदृष्टा-13 न्तैः-दुरापं, सुकुलादिसहितं तु न कदाचिदपि इत्यतः सर्वथाऽप्राप्तपूर्वमित्युकं, यद्येवम् इदानी कुतःप्राप्तमित्याह-'चि| रसुचरितभावाद्' बहुकालाचीणसदनुष्ठानसभाषात् , नहि स्तोकसुचरितादेवंविधसामग्रीलाभो, यत एतदेवं सत् तस्मात् । इह जगति 'लम्चे' प्राप्ते, मनुजस्वे सुकुलादियुक्ते अत्यन्त दुःप्रापे सर्वथा सर्वैः प्रकारैः, पाठान्तरे तु 'सर्वदा' वा सुपात्रदानतपोभावनादिमि-रुद्यच्छत धर्मे सोधमा मवत भोः श्राद्धाः, नहि पतदुखममन्तरेण अपर एतस्या सामन्याः फलशितोष इति वृत्तद्वयार्थः ॥२॥ धर्मोघमक्ष परिहरणीयपरिहारेण विशिष्टों भवतीति परिहरणीयविशेषप्रमादादिपरिहारमेवाह--... ...... TET परिहरह पमायं दिनदीहावसायं, मुयह लगइमूलं धम्मसंदेहजालं।
193
4.
.
B
मा०१७
