________________
प्राचार्य सोमकीर्ति एवं ब्रह्म यशोधर लीधी दीक्षा जेह ते ए वन माहि भावीउ । वि० । शाहि जसोमति राड़ चालु न ते जोई।। वि० ।। ३६४ ।। किल्याण मित्र नि राज साथि मुनिवर प्रणमोह । वि० । ततक्षण पूरियोगइ धर्मवृद्धि बिहुँ जण दीइ ।। वि० ॥ ३६५ ॥ गुनिवर सरषु चित्त सत्तु मित्र राइ पेषीउ। वि.। राउ थ उ बैराग धर्म गेह ए मुनि अस्थि ।। वि० ॥ ३६६ ॥ एह तणाय शरीर जेमि विनाश घिमासी । वि० । तेह श्वेदे ना पाप गिर पंडी पूजा करू ।। वि० ।। ३६७ ।। तुहं छुटचं भज प्रवर उपाय न को अस्थि । वि.स मूक्या ते सवि स्वान राउ दयारसि परिषर !! वि० ।। ३६८ ।। मुनिवर राज न चित्त ज्ञापमान जागील नि। मुनिवर बोलि ताम राज विमासण मन करू 1 वि० ।। ३६६ ।। प्रातम हित्या पाप शिरछेदतां लागसि 1 वि० । राउ सुरणी मुनि वाणि मनि प्राचापि पूरीज || वि० ॥ ३७० ।। मित्र तणु मुख जोइ शिर धूणी बोलि वली । वि० । किम जाणी मुझ बात जे मइ मन माहि त्रीतवी । वि० ।। ३७१ ।। मित्र ज बोलि ताम ए मुनिवर ज्ञानी अस्थि । वि० । माइ ताद तुझ वात पूछि भवंतर पणमीनि ।। वि० ॥ ३७२ ।। हरव्यु मनि भूपाल कर जोडी मुनि वीननि । वि० । माजु भाजीता तमाइ सहित ते किहां गयां ।। वि।। ३७३ ॥ प्राजु जसोधर राउ पलित केश घिर पेषीउ । चि० । मनि उपनु बैराग राज ताम तोनि दीडं । वि० ।। ३७४ ।। लेई दीक्षा तेण प्रणसण पांचि निरिण कीया । वि० । पहुत माहेंद्र स्वर्गि देवी मुंलीला करि ॥ वि० ।। ३७५ ।। जे वली तोरी मात विश देई तिणी प्रीय हुण्यु । वि० । पामीय तीणीय कुष्ट मरीय नरक्रि वली ते गई ।। वि० ।। ३७६ ।। जे पाजी अनि तात चंद्रमती यशोधरा बह । वि० | देवीय भाग'इल तेह पीठी कुकष्ट मारीउ ।। वि० ।। ३७७ ।।
