________________
यशोधर रास
जाये नारि अनंग, राणी गुणे श्रति मोहीउए ।
नोंद न धात्रि जाम, मनह कमालिहुं पड्युए || नरे ।। १३३ ।।
हूई विभासण ताम, जु चंपासि हाथ मुझ |
चायूय पूस मंगि, जु जागुं तु जगसिए ।। नरे ।। १३४ ।।
૪૩
रूप तजु होस मंग इस जाणी निज सास घरीए ।
"
कृषीयं नींदज की, येम रंगस्स भाकुलीए ।। नरे ।। १३५ ।।
तब राणी मन दोध, हूँ सब राणी जाणीउए ।
राणी विभासिए मा, भुख भीडी किम नीसरुए ।। नरे ।। १३६ ।। रानी का चुपचाप कोठी के पास जाना
सेज का छाडु कम काय संकाची कामिनोए ।
शिनि शिनि नोशरी हेवि, जिम सापि छांड़ि कांचसीए || नरे ॥
।। १२७ ।।
तीसरी बार उघाडि, जु स्त्री मारग छोडीउए । नथी कहिनि पाडि, इम देखीइंड पठीउए ।। नरे ।। १३८ ।। खडगज हाय बरेचि अंधार पडउ उठीउए ।
तव से राणी उतरी । न । १३६ ।।
पूठि नीसरीज एव पुहती बोलि बार केडि यकु हुं चालीउए ।
S
जातां न लागी बार, तिहां सूतउ छि पोलीउए । न ।। १४०॥
तेहनी कुष्टी देह, दुःखह भाषण एद्द, उंडीय कुलख्यरण जाम, राखी
मौखिज रातडीए । न । १४१ ।।
अंगि
महि प्राकुलीए ।
पग तिल बिठी ताम, मोडि अंगूठ जगावीउए ।। न ।। १४२ ।। साहीय भुटे तेरा, जु तु मुडी प्रावीयए ।
तु तु तैडीय केण, सांकलि घाइ ताडीइए ।। २ ।। १४३ ।। जीप जीय जंपि ताम, पापी राज न घुंटीउए ।
हाथ पाय सर्वे गलि गए ।
किम कटि भावु स्वामि, कोष्ठु जु मुझ उपरिए ।। न ।। १४४ ।। विहिली पावे सनाह, हसउ रमउ करूरा कसए ।
मी चाहिडी साह, इस चरितमि पेलीउ ।। १४५ ।।
