________________
१०७
सुकोसल राय चुपई राइ सकोशल बोलि इसु । पिसुण ममी मुझ कसि किसु। मछरचड्यु नोलि तीणी वार । पिसुरण सवे मना हार ।। ३५ ।। इसु बाली राजा संचसु । तब सहिदेवी बांति पर्यु । तु लघुवेसी नाहं बाल । फाटक समा किम मलसु ताल ।। ३६ ।। कुयर कहित संभाल मात । पिसुण तरणी छि थोडी बात । भाजि नयर देश लूटीई। पूणी पिठी किम जटीइ ।। ३७ ।।
रोड प्रधान तेडावीया, राम राणा सहू तेड 1 दुर्जन प्राच्या तुकडा, हवि न कीजि जेड ।। ३ ।। चीठी चाली चिहूं दिशि, कहि सकोशल पीर । मासा प्राणि अा तणी, ले रहीमषीमुनीर ।। ३१ ॥ धाजित्री बहतेहीमा, देवाही रणभेर। सवल ही राजा तणु, जारणे प्रचल गिरि मेर ॥ ४० ॥ प्रस्थानु परगट कर्स, निपुष्ठि दीधु गाम । राइ सकोशल इम कहि, फेडु दुर्जन ठाम ।। ४१ ।।
सुकोसल द्वारा विभिन्न देशों पर विजय
राजा सीषम साहारगी कही । सार तुरंगम छोडु सही । कर 'डाक्या हाका नील किसोर गंगा जल बहू हीया छोड ।। ४२ ।। पवन वेगी पीलाधितुरी। पाणी पंथा महंडा हरी। कलषा कन्नर कबल देह । होसारव जिम गाजि मेह ।। ४३ ।। तुरी पलाणीच्या प्रसवार। तेह तणु नवि लामि पार ।। मेगल माता दलकि हाल । बुज्जन तणां सला विशाल ।। ४०४ ॥ ते उपरि नेजा लह लहि । वरि लागी वाताह कहि । रथ षोध्या जेवा गिरि माल । से उपरि बिठा महिपाल ।। ४ ।। ढोल ध्रसूके कपि मही। सुसमित संख समावि सही । रोडसाद पोरि नीसाण । फपि कायर परि पराण ।। ४६ ॥ बरंगा मेर भासिर झडडि ! सिणि प्रलंदि परवत पडि । सरणाई बाजि वर सार । प्रवर वाजितनु न लहू पार ॥ ४७ ।।
