________________ मिरुतमलिशिरथित सीमामाकराजायरितम् सरलार्थ:- अनन्तरं यदा स मुनिः मृतः तदा पलाटय गच्छन असौ रक्षकैः पृतः। परं श्रावकै: मोचितः। ततः स पलायनं कृत्वा वनं गतवान् / / 144 // છે ગુજરાતી -લાકડીના અતિશય પ્રહારથી મુનિરાજતાં જ મરણ પામ્યા મુનિને મારી સમયાંથી નાસતો હતો તેવામાં રસ્તામાં કોટવાળેએ પકડ્યો, પણ માંના દયાળુ શ્રાવકોએ કરૂણા લાવી છોડાવ્યો. ત્યાર બાદ સોમ માંથી પલાયન થઈ बमा यो पो.॥१४॥ दी :. लकडी के प्रहार से उस मुनि की मृत्यु हो जाने से सोम वहाँ से भाग रहा था, कि बीच में सिपाही ओने उसे पकड़ लिया। लेकिन कुछ दयालु श्रायकों ने दया कर के उसे छुड़वाया। उसके बाद वहाँ से भाग कर वह जंगल में गया।१४४॥ मराठी काठीच्या प्रहाराने मुनीचे मरण होताच सोम तेथून पळाला पण मध्येच शिपायांनी त्याला घरले, तेव्हा कित्येक दयालु श्रावकांनी दया करून त्याला सोडविले. तेथून पन तो लगेच एका जंगलात शिरला.।।१४४|| Engligh: When he realized that he had killed the monk, he was afraid and began running away only to be encountered by some soldiers, who caught him. But a few laymen passing by, took pity on him and appealed to the soldiers to free him. When he was set free, he ran away from there and entered a jungle. मृत्वा दावाग्रिनाउरण्ये, सप्तमं नरकं गतः॥ ऋषिहत्यामहापापं, तत्कालं स्यात् फलप्रदम् // 14 // अन्वयः- अरण्ये दावाग्निना मृत्वा स: सप्तमं नरकं गतः। मुनिहत्यामहापापं तत्काल फलप्रदं स्यात्॥१४॥ विवरणम्:- अरण्ये विपिने दावाग्रिना दग्धः मृत्वा मरणं प्राप्य स: सप्तमं नरकंगत: अगच्छत् / तथाहि मुनेः हत्या हिंसनं मुनिहत्या। महतच तत् पापं च महापापं वर्तते / तत् तत्कालमेव सपदि एव फलं प्रददाति इति फलप्रदं स्यात् // 14 //
