________________ આગમસૂત્ર 13, ઉપાંગસૂત્ર 2, રાજપ્રશ્નીયા વૈક્રિય રૂપને વિકૃર્વે છે. વિફર્વીન તે ઉત્કૃષ્ટ-પ્રશસ્ત-ત્વરિત-ચપલ-ચંડ-જય કરનારી શીઘ્ર-તીવ્ર વેગવાળી-દિવ્ય દેવગતિથી અસંખ્યાતા તિછ દ્વીપસમદ્રની વચ્ચોવચ્ચથી જતાં-જતાં જંબદ્વીપના ભરતક્ષેત્રમાં આમલકલ્પાનગરીના આમ્રશાલ -વન ચૈત્યમાં શ્રમણ ભગવદ્ મહાવીર પાસે આવીને ભગવંતને ત્રણ વખત આદક્ષિણ-પ્રદક્ષિણા કરે છે, કરીને વંદન-નમન કરે છે, કરીને કહે છે - હે ભગવન્અમે સૂર્યાભદેવના આભિયોગિક દેવો આપને વંદન-નમન-સત્કાર-સન્માન કરીએ છીએ. કલ્યાણ-મંગલ-ચૈત્ય-દૈવત એવા આપની પર્યુપાસના કરીએ છીએ. સૂત્ર-૯ દેવો ! એમ આમંત્રીને શ્રમણ ભગવંત મહાવીરે દેવોને આમ કહ્યું - હે દેવો ! આ પુરાતન છે, જીતાચાર છે, કર્યાં છે, કરણીય છે, આશીર્ણ છે, અન્યનુજ્ઞાત છે. જે ભવનપતિ, વ્યંતર, જ્યોતિષ્ક વૈમાનિક દેવો અરહંત ભગવંતને વાંદે છે, નમે છે, વાંદી-નમીને પછી પોત-પોતાના નામ-ગોત્રને કહે છે. હે દેવો ! આ પુરાતન છે યાવત્ હે દેવો ! આ અનુજ્ઞાત છે. સૂત્ર-૧૦ ત્યારપછી તે આભિયોગિક દેવો, શ્રમણ ભગવંત મહાવીરે આમ કહેતા હર્ષિત, સંતુષ્ટ યાવત્ પ્રસન્નહૃદયી થઈને ભગવંતને વાંદે છે, નમે છે, વાંદી-નમીને ઈશાનખૂણામાં ગયા, જઈને વૈક્રિય સમુદ્યાતથી સમવહત થયા, થઈને સંખ્યાત યોજનનો દંડ કાઢે છે. તે આ રીતે - રત્નો યાવત્ રિષ્ટ, યથાબાદર પુદ્ગલોને છોડે છે અને પછી બીજી વખત વૈક્રિય સમુહ્વાતથી સમવહત થાય છે. પછી સંવર્નવાયુ વિફર્વે છે. - જેમ કોઈ મૃત્યદારક(નોકર), તે તરુણ, યુગવાન(કાળ પ્રભાવથી રહિત યુવાન), બલવા, રોગ રહિત, સ્થિર સંઘયણ, સ્થિર અંગ્રહસ્તવાળો, પ્રતિપૂર્ણ હાથ-પગ-પૃષ્ઠાંતર-જંઘા સંઘાત પરિણત, ઘન-નિયિત-વૃત્ત-વલિત સ્કંધવાળા, ચામડાના ચાબખા, મુહ્નર અને મુક્કાના મારથી સઘન-પુષ્ટ-સુગઠિત શરીરવાળા, આત્મશક્તિ સંપન્ન, તાલવૃક્ષ યુગલ સમાન સીધી, લાંબી, પુષ્ટ ભૂજાવાળા, ઓળંગવા-કૂદવા-વેગથી ગમન અને મર્દનમાં સમર્થ, છેકદક્ષ-પટુ-કુશલ-મેધાવી- કાર્યમાં નિપુણ... એક મહાન ઘાસની સળીનો સાવરણો, દંડવાળો સાવરણો, વાંસની સળીવાળો સાવરણો લઈને રાજાનું પ્રાંગણ, અંતઃપુર, દેવકુળ, સભા, પ્રપા, આરામ, ઉદ્યાનમાં અત્વરિત, અચલ, અસંભ્રાંત નિરંતર સુનિપુણતાથી ચોતરફથી પ્રમાર્જિત કરે છે. એ પ્રમાણે જ સૂર્યાભદેવના આભિયોગિક દેવો સંવર્ણવાયુ વિફર્વે છે. સંવર્ણવાયુ વિફર્વીને, શ્રમણ ભગવંત મહાવીરની ચોતરફ યોજન પરિમંડલમાં જે કંઈ વ્રણ, પત્રાદિ બધાને ભેગા કરી-કરીને એકાંતમાં ફેંકે છે, ફેંકીને જલદીથી નિવૃત્ત થાય છે. પછી બીજી તરફ વૈક્રિય સમુહ્વાતથી સમવહત થાય છે, સમવહત થઈને અભ્રવાદળ વિકુ છે. વિક્ર્વીન જેમ કોઈ ભ્રત્યકારક હોય જે તરુણ યાવત્ શિલ્પોપક હોય, એક મોટા પાણીના ઘડા-થાળા-કળશ-કુંભને લઈને આરામ યાવત્ પ્રપાને અત્વરિત યાવત્ ચોતરફથી સીંચે. એ પ્રમાણે તે સૂર્યાભદેવના આભિયોગિક દેવો અભ્ર વાદળોને વિફર્વે છે, વિક્ર્વીને જલદીથી ગરજનારા, વીજળી ચમકાવતા વાદળો વડે શ્રમણ ભગવંત મહાવીરની ચોતરફ યોજન પરિમંડલમાં અતિ જળ કે માટી ન થાય તેમ પ્રવિરલ સ્પર્શન રજ-રેણુનાશક દિવ્ય સુરભિગંધ-જળ વર્ષા વરસાવીને નિહતરજ, નખરજ, ભ્રષ્ટરજ, ઉપશાંતરજ, પ્રશાંતરજ કરે છે. કરીને જલદીથી નિવૃત્ત થાય છે. ત્યારપછી ત્રીજી વખત વૈક્રિય સમુદ્યાતથી સમવહત થાય છે, થઈને પુષ્પના વાદળ વિકર્યું છે. જેમ કોઈ માળીનો પુત્ર તરુણ યાવત્ શિલ્પોપગ હોય, એક મહાન પુષ્પનું પટલ-ચંગેરી-છાદિકા લઈને રાજાના પ્રાંગણમાં મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત “(રાજપ્રશ્નીચ)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 8