________________ આગમસૂત્ર 1, અંગસૂત્ર ૧‘આચાર' ભગવંત કે તેમના સાધુ પાસેથી ધર્મ સાંભળીને કેટલાકને એ સમજ પ્રાપ્ત થાય છે કે આ જીવહિંસા નિશ્ચયથી કર્મબંધનું કારણ છે, મોહનું કારણ છે, મૃત્યુ નું કારણ છે અને નરક નું કારણ છે, તો પણ મનુષ્ય વિષય-ભોગમાં આસક્ત થઈને વિવિધ પ્રકારના શસ્ત્રો વડે વનસ્પતિકાયની હિંસા કરે છે, તેમ કરતા અન્ય અનેક ત્રસ આદિ જીવોની હિંસા કરે છે. સૂત્ર-૪૭ તે હું તમને કહું છું - માનવ શરીર સાથે વનસ્પતિકાયની સમાનતા દર્શાવતા કહે છે) જે રીતે માનવ શરીર જન્મ લે છે, વૃદ્ધિ પામે છે, ચેતનવંત છે, છેદાતા કરમાય છે, આહાર લે છે, અનિત્ય છે, અશાશ્વત છે, વધે-ઘટે છે અને વિકારને પામે છે એ જ રીતે વનસ્પતિ પણ ઉત્પન્ન થાય છે, વૃદ્ધિ પામે છે, ચેતનાયુક્ત છે, છેદાતા કરમાય છે, આહાર લે છે, અનિત્ય છે, અશાશ્વત છે, વધે-ઘટે છે અને વિકારને પામે છે. આ રીતે વનસ્પતિ પણ સચિત્ત જ છે.) સૂત્ર-૪૮ વનસ્પતિકાયનો સમારંભ કરનાર તેના આરંભના પરિણામોથી અજાણ હોય છે અને વનસ્પતિશસ્ત્રનો સમારંભ ન કરનાર આ હિંસાજન્ય વિપાકોનો પરિજ્ઞાતા હોય છે અર્થાત્ ઉપર કહેલ હિંસા આદિ ક્રિયાઓ કર્મબંધનું કારણ છે એવો વિવેક તેને હોય છે. આવું જાણી મેઘાવી પુરુષ વનસ્પતિકાયની હિંસા સ્વયં ન કરે, બીજા પાસે ના કરાવે, કરનારને અનુમોદે નહીં. જે આ વનસ્પતિકાયની હિંસાના અશુભ પરિણામનો જ્ઞાતા છે, તે જ મુનિ પરિજ્ઞાતકર્મા અર્થાત્ એટલે કર્મબંધના હેતુઓને જાણનાર, તેનો ત્યાગ કરનાર વિવેકી મુનિ છે આ પ્રમાણે હું કહું છું. અધ્યયન-૧ ‘શસ્ત્રપરિજ્ઞા'ના ઉદ્દેશક-૫ ‘વનસ્પતિકાયનો મુનિ દીપરત્નસાગરે કરેલ અનુવાદ પૂર્ણ અધ્યયન-૧, ઉદ્દેશો-૬ “ત્રસકાય સૂત્ર૪૯ હું કહું છું કે - આ બધા ત્રસ પ્રાણી છે. તે આ પ્રમાણે - અંડજ, પોતજ, જરાયુજ, રસજ, સંસ્વેદજ, સંમૂચ્છિમ, ઉદ્ભિજ્જ અને ઔપપાતિક. આ આઠ પ્રકારના ત્રસજીવોનો સમુદાય જ સંસાર કહેવાય છે. સૂત્ર-૫૦ - ઉપરોક્ત સંસાર મંદ અને અજ્ઞાની જીવને હોય છે અર્થાત્ અજ્ઞાની જીવોને આ સંસાર પરિભ્રમણ હોય છે. સૂત્ર-પ૧ હું સારી રીતે ચિંતવીને અને જોઈને કહું છું - પ્રત્યેક પ્રાણી પોત-પોતાનું સુખ ભોગવે છે. બધાં પ્રાણી અર્થાત્ વિકલેન્દ્રિય, બધાં ભૂત અર્થાત્ વનસ્પતિ, બધાં જીવ અર્થાત્ પંચેન્દ્રિય, બધાં સત્ત્વ અર્થાત્ એકેન્દ્રિયને અશાતા અને અશાંતિ મહાભયંકર અને દુઃખદાયી છે. તેમ હું કહું છું. આ પ્રાણી દિશા-વિદિશાથી ભયભીત બની ત્રાસ પામે છે. સૂત્રપ૨ તું જા, વિષય સુખના અભિલાષી મનુષ્ય અનેક સ્થાને આ જીવોને પરિતાપ-દુઃખ આપે છે. આ ત્રસકાયિક પ્રાણીઓ જુદા જુદા શરીરોને આશ્રીને સર્વત્ર રહેલા છે. સૂત્ર-પ૩ હે શિષ્ય! સંયમી સાધુ હિંસાથી લજ્જા પામતા હોવાથી જીવ-હિંસા કરતા નથી તેને તું જો અને આ શાક્ય આદિ સાધુઓને તું જો ! કે જેઓ “અમે અણગાર છીએ” એમ કહીને અનેક પ્રકારના શસ્ત્રોથી ત્રસકાયના સમારંભ દ્વારા ત્રસકાય જીવોની હિંસા કરતા તેઓ બીજા અનેક પ્રકારના જીવોની પણ હિંસા કરે છે. આ વિષયમાં નિશ્ચયથી ભગવંતે પરિજ્ઞા અર્થાત્ વિવેક કહ્યો છે. આ જીવનના નિર્વાહ અર્થે - પ્રશંસા, મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત “(આચાર)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 12