________________
શુભસંગ્રહ ભાગ ૭ મે
થી, કિ એક નયા વજપાત હુઆ. એક દિન રામૂ કહાર ને આ કર સૂચના દી કિ પાર્વતી કી જમીન બાકી લગાન મેં નીલામ હો ગઈ ઔર ગદાધર કે આદમિયાં ને ખેત મેં લગે હુયે હરે ધાન કાટ ગિરાયે ! મંગલ બહુત રાયા–પીટા, પર ઉન લોગોં ને એક ન સુની. યહ સમાચાર સુન કર પાર્વતી કે મુંહ સે એક શબ્દ ભી ન નિકલા, પર આંખેં સે આંસુઓ કી ધારા બહ ચલી.
વહ ઈસી દશા મેં બેઠી અપની માતા કી શાંતિમયી મૂર્તિ કા ધ્યાન કર રહી થી, કિ મંગલ રાતા–પીતા ઉસકે સામને આયા. પાર્વતી ને મંગલ કે હાથ પકડા, ઉસકે આંસૂ પિછે ઔર ધીરજ બંધાતે યે કહા–“મંગલ ચાચા ! તમ ઈસ અદની સી બાત કે લિયે ઈતને અધીર કર્યો હોતે હે? મુન્ ઔર તુમ્હારી જીંદગી ચાહિયે. અસી કિતની જમીન હે જાયેગી.”
મંગલ ને કુછ શાંત હો કર કહા–“બેટી, તુમ વિશ્વાસ નહીં કરેગી; પર મેં સાલ–સાલ લગાન સુકાયે જાતા થા. ગદાધર બાબુ કિસીકા રસીદ તે દેતે હી નહીં. મેં ક્યા જાનતા થા, કિ વે ઈતિને બડે આદમી હો કર ઐસા વિશ્વાસઘાત કરેંગે ?”
મેં સબ સમઝતી , ચાચા ! તુમ વ્યર્થ શેક મત કરે. તુમ પર મેરા અવિશ્વાસ હોગા તો ભગવાન કે સામને મેં કૌનસા મુહ લે કર જાઉંગી ? જે ભાગ્ય મેં લિખા થા, સો હે ગયા. અબ આગે કી ચિંતા કરે.”
મંગલ યહ કહ કર ચુપ હો ગયા–હા ! ન જાને મેરે કિસ પાપ સે બેચારી બ્રાહ્મણું કે બાપ-દાદે કી ભી રાસ ચલી ગઈ.
સહાનુભૂતિ તો હદય કી વસ્તુ છે; પર મુહ સે સલાહ દેનેવાલો કી કમી નહીં થી. કિસીને કહા–“ગદાધર બાબૂ કે પાસ જા કર આરજૂ-મિત્રત કરો.” કિસીને કહા–“જમદાર કી નજર પર ચઢના અચ્છા નહીં હોતા. ઉસે ખુશ કર કે અ૫ના કામ નિકાલ લેના ચાહિયે.” રમની દાઈ બડી સમવેદના કે સાથ બોલી–“દેખા પાર્વતિ ! કર્યો અપને હી હાથ અપના સત્યાનાશ કર રહી હે ? જરા હંસ કર દે બાતેં કરને સે હી ગદાધર બાબુ પ્રસન્ન હો જાયેંગે. જે તે પ્રેમ કે ભૂખે હે. નાહક રાર બઢાને સે કયા લાભ ? ફિર અવસર પડને પર તે લોગ ગદહે કે ભી બાપ બનાતે હૈં. ભીતર સે ન સહી, ઉપર સે હી પ્રેમ કા ભાવ દર્શાને મેં તુમ્હારા ક્યા બિગડતા હૈ ?” પર યહ કિસે માલૂમ થા કિ પાર્વતી કી દુનિયા કિતની ઉંચી હૈ. વહ સબકી બાતેં ચુપચાપ સુન લેતી. કિનકિન બાતેં કા જવાબ દે? કિસકા-કિસકા મુંહ પકડે ?
બેચારા મંગલ ઈન રહસ્ય કે ક્યા જાને ? ગદાધર કે પાસ જા કર ઉસને ઉસકે પાંવ પકડે, ચિડચિડાયા, બહુત હી રેયા-ધયા;
www.umaragyanbhandar.com
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat