Shubh Sangraha Part 07

SR No.: 035270
Original Sutra Author: N/A
Author: Akhandanand Bhikshu
Publisher: Sastu Sahitya Vardhak Karyalay
Publication Year: 1931
Total Pages: 640
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 43 MB

Page 468

આહુતિ
૪૫૫ ગઈ ઔર સારા હાલ કહ સુનાયા ઔર કહા “મંગલ ચાચા ! પુલિસ મેં રપટ લિખવાને સે કયા લાભ? ઔર ભી કુછતા ઉઠાના પડેગા.” મંગલ ભી સહમત હે ગયા ઔર અપને ઘર સે કુછ બને ઔર ભેજન કા સામાન પાર્વતી કે ઘર પહુંચા ગયા.
શામ કો ગદાધર કા અંતરંગ મિત્ર કાલી, પાર્વતી કે પાસ આયા ઔર બોલાઃ “આપકે ઘર ચેરી હો ગઈ, યહ સુન કર બાબુ સાહબ કો બડા દુઃખ હુઆ હૈ. ઉોને કહા હૈ કિ જહાં તક હો સકેગા, વે ચેરી કા પતા લગાવેંગે.”
પાર્વતી ને કહાઃ મેરે ઘર ચોરી હુઈ, યહ બાબૂ સાહબ કે કેસે માલૂમ હુઆ ?'
“તો ક્યા યહ ઝૂડી બાત હૈ?” - “જૂઠ હે યા સચ, બાબૂ સાહબ સે કહ દેના કિ જિસકા ધન થા, વહ લે ગયા. જે મેરા હૈ વહ મેરે પાસ હૈ. કે વ્યર્થ ચિંતા ન કરે.”-ઈતના કહ કર પાર્વતી ઘર કે ભીતર ચલી ગઈ.
અબ પાર્વતી કા દિન બીતના કઠિન હો ગયા. ગાંઠ મેં પૈસે નહીં. ગદાધર કી દયા સે ખેત કા નાજ ખેત મેં હી લૂંટ જાતા છે. ગરીબ મંગલ કી બિસાત હી ક્યા, કિ મદદ કર સકે? મુન્ અબ તેર-ચૌદહ કા હુઆ. ચાહે તે કુછ કમા સકતા હૈ, પર પાર્વતી ઉસકે પઢને મેં બાધા ડાલના નહીં ચાહતી.
વહાં સે ચાર-પાંચ કેસ દૂર એક ગાંવ મેં મિડિલ સ્કૂલ હૈ. પાર્વતી ને મુન્ કો ઉસી ગાંવ મેં ભેજ દિયા. વહ સ્વયં ઘર પર રહ કર ધાન કૂટને ઔર આટા પીસને કા કામ કરને લગી. વહ દિનભર કામ કરતી, શામ કે કુછ રૂખા-સૂખા ખા લેતી ઔર રાતભર અપને બુરે દિન કી બાતે સાચા કરતી. મહીનેભર મેં વહ જે કુછ બચા સકતી, અપને ભાઈ કે દે આતી થી. મુન્ જબ પાર્વતી કી ફરી સાડી દેખતા તે કહતા–“તુમ્હારી સાડી તો ફટ ગઈ દીદી! મેરી ઘેતી ક નહીં લે લેતીં?” પાર્વતી ઉસકી બાત હંસી મેં ટાલ દેતી ઔર કહતી – “ભૈયા, તુહે સ્કૂલ જાના પડતા હૈ. દસ ભલે આદમિયાં મેં બડના પડતા હૈ. ઘર મેં મુઝે દેખને કૌન આવેગા ?” | ગદાધર કે પ્રભાવ સે પાર્વતી કા ફૂટને-પીસને કા ધંધા ભી બંદ હોને લગા. ગાંવભર મેં બસ એક હી વ્યક્તિ–ગોપીકાંત પાંડે–ઐસે થે, જિન પર ગદાધર કી નહીં ચલી. મંગલ ઉનકે ઘર સે ધાન, ગેહૂ, ચના ઢેઢ કર પાર્વતી કે ઘર પહુંચા જાતા ઔર કુટપિસ જાને પર ઉન્હેં દે આતા થા. ઇસ પ્રકાર ત્યાં કર કે પાર્વતી અપના જીવન બિતા રહી