Shubh Sangraha Part 07

SR No.: 035270
Original Sutra Author: N/A
Author: Akhandanand Bhikshu
Publisher: Sastu Sahitya Vardhak Karyalay
Publication Year: 1931
Total Pages: 640
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 43 MB

Page 465

૪ર
શુભસંગ્રહું-ભાગ ૭ મા
વર્ષ ક્યા ફિર ખર્ચ સકતી હૈ? ખતસિયા ગાંવ છેડ કર ભાગ ગઇ. પુનિયાં કે ખસમ કે જેલ ભેજવા દિયા. કંચનસિદ્ધ કી મેવા લડકી માધુરી ઇસ ચાંડાલ કે મારે કુએ મેં ડૂબ મરી. ઐસે કિતને કિસ્સે હૈં. ઈસ પાપી સે ભગવાન રક્ષા કરે. પાર્વતી સુન કર કાંપ ઉડ્ડી. એક બાર ઉસકે છ મે' આયા કિ મંગલ સે સારા હાલ કહ દે; પર ફિર ઉસને ઉસ બેચારે કા ચિન્તા મેં ડાલના અચ્છા નહી સમઝા, ઇસસે ચૂપ હે! રહી.
ઈસકે દૂસરે હી દિન ર્મની દાઇ બહુતસા સામાન લે કર પાવતી કે પાસ આઈ. ઉસને ન જાને કિતની તરહ કી ખાતે કી. પાતી કે। અનેક લેાલ દિખાયા. ગદાધર કી બડાઈ કરતેકરતે વહુ ગદ્ગદ્ હૈ। ગઇ. ગદાધર કા કિતના ધન હૈ, કિતની દાસ-દાસિયાં હૈ, સાને-જડાઉ કે ગહનાં કી કિતની સન્દૂકે હૈ; ઇનકા પૂરા-પૂરા બ્યારા દે ડાલા. પાર્વતી કે રૂપ કી પ્રશંસા કી, યૌવનાવસ્થા કે અનમેાલ સુખેાંકા ખડા હી લુભાવના ચિત્ર અકિત ક્રિયા. અપને જીવન કા હવાલા દિયે બિના ભી ઉસસે રહા ન ગયા. પર કુલ યહ હુઆ કિ પાર્વતી ને ગદાધર કે બહુમૂલ્ય ઉપહાર કે લૌટા દિયા. રમની દાઇ ખીડા ઉડ઼ા કર આઇ થી, પર નિરાશ હા કર વાપસ ગઈ. ઉસને મન મેં કહા—ઐસી પથ્થર કી અની ઔરત હૈ. કિતના આગાપીછા સુઝાયા, પર જરા નહીં પસીજી. એક દિન મુન્દૂ સ્કૂલ સે લૌટતે સમય બહુત હી પ્રસન્ન થા. પાવતી યહ દેખ ખુશી સે ફૂલ ઉઠી; પર ઉસકી પ્રસન્નતા બહુત દેર તક ન રહી. ઉસને પૂછા—યાં મુન્ત્ર ! ક્યા બાત હૈ ? આજ તૂ ઈતના પ્રસન્ન ક્યાં હૈ?
મુન્ત્ ખુશી કે મારે ઉલટી સીધી બહુતસી ખાતે અક ગયા. ઉનકા સારાંશ યહ થા કિ ગદાધર ખાનૂ સડક પર સે ખુલા કર ઉસે અપને ધર લેગએ ઔર ખડી ખાતિર કી. ઉસે મિઠાઈ ખિલાયા, પાન ખિલાયા, અઢિયા ખઢિયા ઇંતર સુધાયા. મુન્ત્ ઝટ અપની જેમ સે એક પેન્સિલ નિકાલ, પાવતી જ઼ી નાક કે પાસ લે જા કર ખડે ગર્વ સે ખેાલાઃ “દેખા દીદી! જમીદાર ખાબૂ ને યહ પેન્સિલ દી હૈ. ઈસમે એક તરફ લાલ ઔર દૂસરી તરફ નીલા હૈ. ઔર ઉન્હાંને કહા હૈ કિ તુમ્હે જિસ કિતાબ કા કામ હા, હમસે માંગ લેના. ઉનકે પાસ બહુત કિતાએ હું દીદી, આલમારી કી આલમારી ભરી પડી હૈ.”
પાતી સબ સમઝ ગઇ, ઉસકા ભાવ ગંભીર હૈ। ગયા. સંકી ગંભીરતા સેમુન્દૂ કા બડી નિરાશા હુઇ. પાવતી તે મુન્ત્ સે કહાઃ “ભૈયા મુન્ત્! તૂ તે! ખડા અચ્છા લડકા હૈ, મૈં જો કગી વહુ કરેગા ?”