________________
ર૪
શુભસંગ્રહ–ભાગ ૭ મે કેવલ ઠેસ લગને સે દર્દ હો જાતા થા. ઉસમેં સ્વયં ટીસ યા જલન ન થી. ઈસ પરિવાર પર અબ ઉસે દયા આતી થી. સોચતી બિચારે યહ છીન ઝપટ ન કરે તો કૈસે ગુજર હો ! લડકિયાં કા વિવાહ કહાં સે કરેંગે! સ્ત્રી કો જબ દેખો બિમાર હી રહતી હૈ. ઉસ પર બાબુજી કે એક બાતલ શરાબ ભી રાજ ચાહિયે. યહ લોગ તો સ્વયં અભાગે હૈ, જિસકે ઘર મેં ૫-૫ કવારી કન્યાએં હોં, બાલક હો હે કર મર જાતે હે, ઘરની સદા બિમાર રહતી હો, સ્વામી શરાબ કા લતી હૈ, ઉસ પર તો ય હી ઈશ્વર કા કાપ હૈ, ઇનસે તો મેં અભાગિની હી અછી !
| દુર્બલ બાલકે કે લિયે બરસાત બુરી બલા હૈ. કભી ખાંસી હૈ, કભી વર, કભી દસ્ત. જબ હવા મેં હી શીત ભરી હો તે કોઈ કહાં તક બચાયે! માધવી એક દિન અપને ઘર ચલી ગઈ થી. બચ્ચા રને લગા તે મા ને એક નૌકર કે દિયા-ઇસે બાહર સે બહલા લા. નૌકર ને બાહર લે જા કર હરી હરી ઘાસ પર બેઠા દિયા. પાની બરસ કર નિકલ ગયા થા. ભૂમિ ગીલી હો રહી થી. કહીં કહી પાની ભી જમા હો ગયા થા. બાલક કે પાની મેં છપકે લગાને સે જ્યાદા પ્યારા ઔર કૌન ખેલ હો સકતા હૈ ? ખૂબ પ્રેમ સે ઉમક ઉમક કર પાની મેં લોટને લગા. નૌકર બેઠા ઔર આદમિયાં કે સાથ ગપ શાપ કરતા રહો. ઇસ તરહ ઘટi ગુજર ગયે. બચ્ચે ને ખૂબ સરદી ખાઈ. ઘર આયા તો ઉસકી નાક બહ રહી થી. રાત કે માધવી ને આ કર દેખા તે બચ્ચા ખાંસ રહા થા. આધી રાત કે કરીબ ઉસકે ગલે સે ખુર ખુર કી અવાજ નિકલ રહી થી. માધવી કા કલેજા સન સે હો ગયા. સ્વામિની કો જગા કર બોલી–દેખે , બચ્ચે કે ક્યા હો ગયા હૈ? કયા કહી સદ વદ તો નહીં લગ ગઈ? હાં, સદી હી તો માલૂમ હોતી હૈ. | સ્વામિની હકબકા કર ઉઠ બૈઠી ઔર બાલક કી ખુરસ્કુરાહટ સુની તે પાંવ તલે સે જમીન નિકલ ગઈ. યહ ભયંકર આવાજ ઉસને કઇ બાર સુની થી ઔર ઉસે ખૂબ પહચાનતી થી. વ્યગ્ર હે કર બેલી–જરા આગ જલાઓ. થોડાસા ચકર લા કર એક પિટલી બનાઓ. સેકને સે લાભ લેતા હૈ. ઇન નૌકરે સે તંગ
આ ગઈ. આજ કહાર જરા દેર કે લિયે બાહર લે ગયા થા. ઉસીને સદ મેં છોડ દિયા હેગા.
સારી રાત દોને બાલક કે સેંકતી રહીં. કિસી તરહ સવેરા હુઆ. મિ. બાગચી કે ખબર મિલી તે સીધે ડૉકટર કે યહાં દૌડ. બરિયત ઈતની થી કિ જલદ હી એહતિયાત કી ગઈ થી. તીન દિન મેં બચ્ચા અચ્છા હૈ ગયા; લેકિન ઇતના દુર્બલ હો
www.umaragyanbhandar.com
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat