________________
ભગવતી પાર્વતી કા સંક્ષિપ્ત ચરિત્ર ૮૭ આસન પર ઉસી ભાંતિ નિર્વિકાર ભાવ સે બેઠે રહે. સામને કે બકુલ વૃક્ષ પર બેઠે હુએ બસંત-સખા કામદેવ શિવ કે ઈસ અખંડ સમાધિમગ્ન સ્વરૂપ કો દેખ કર સ્વયં ભી વિમુગ્ધ હે ગયે. ઉસી સમય ફૂલોં કે આભૂષણોં સે અપને ફૂલ સે ભી સુંદર ઔર કમલ અંગે કા શૃંગાર કિયે હુયે, ઔર અપને કરકમલ મેં ફૂલ કી માલાયે લિયે હુયે ભગવતી પાર્વતી ને ઉસ સ્થલ પર પ્રવેશ કિયા. કામદેવ ને અપને મન મેં કહા–“અહા ! કૈસા સમજજવલ સૌંદર્ય હૈ ! યહી ઠીક સમય હૈ ! ઈસમેં સંદેહ નહીં કિ શિવ અખંડ યોગી હૈ, પર પાર્વતીજી કે ઇસ વિમલ સૌંદર્ય કે સામને આજ ઉનકે પેગ કી કયા શક્તિ હૈ !” ઈતના કહ કર કામદેવ ને વહી સે અપને અક્ષય “સંમોહનાસ્ત્ર” કે શિવ કે હૃદય પર છોડ દિયા. શિવ કી સમાધિ ભંગ હે ગઈ. ઉન્હોંને અપને સામને ખડી હુઈ ભગવતી પાવતી કો દેખા. વાસ્તવ મેં ઉનકા મન ચંચલ હે ગયા. ઉસી સમય મંદ માતંગગતિ સે આગે બઢ કર ભગવતી પાર્વતી ને અપને હાથે કી ગૂંથી હુઈ માલા અપને આરાધ્ય દેવ કે ગલે મેં પહન દી. શિવ ઔર ભી ચંચલ હો ઉઠે. મંદ-મંદ હાસ્ય કરતે હુયે, મદમયી દષ્ટિ સે ઉન્હોને ભગવતી પાર્વતી કી ઓર દેખા. ભગવતી કે વિશાલ લોચને મેં ભી સલજજશ્રી કા પ્રાદુર્ભાવ હુઆ. ભગવતી ને આંખેં નીચી કર લીં ઔર ઉન્હને ઉનકે ચરણે મેં મસ્તક રખ દિયા. ઉનકે લલાટ સે જબ શિવ કે ચરણે કા સ્પર્શ હુઆ, તબ દેને હી કા શરીર કેટકિત ઔર હદય ઉલ્લસિત હો ઉઠા. ભગવતી પાર્વતી ને ફિર એક બાર અપને વિશાલ કમલલોચને કે ઉપર ઉઠા કર ભગવાન શંકર કે સુંદર મુખમંડલ કી ઓર દેખા. ઉસ સમય ભી ઉનકી વિશાલ આંખે મેં રસ, પ્રેમ ઔર આનંદ કી ત્રિધારા પ્રવાહિત હો રહી થી. ભગવતી ને ફિર નયન નીચે કર લિયે.
શિવ કે હદય કા વિકાર ક્ષણસ્થાયી થા. ઉનહેને શીધ્ર હી ઉસ વિકાર કા દમન કર દિયા ઔર અપને ચાર એર દેખા. યદ્યપિ અબ તક કામદેવ અપની સફલતા પર પ્રસન્ન હે રહા થા, પર જબ ઉસને શિવ કે વિકાર કે વિલુપ્ત હોતે હુએ દેખા ઔર શિવ કે ચારોં ઓર ઉસ વિકારોત્પત્તિ કે મૂલકારણું કા અન્વેષણ કરને કે લિયે દષ્ટિ દૌડાતે દેખા, તબ તો વહ ભય સે કાંપ ઉઠા
ઔર ઉસી સમય ઉસ કંપિત-કલેવર કામદેવ પર શિવ કી દૃષ્ટિ પડી. ઉસી સમય ઉનકે તીસરે લોચન સે એક એસી ભયંકર અગ્નિ પ્રકટ હુઈ જિસને ક્ષણભર મેં કામદેવ કે ભસ્મ કર દિયા. જગજજયી કાલીદાસ ને ઉસ સમય કા વર્ણન કરતે હુયે લિખા હૈ:--
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com