________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम
[-]
[भाग-3] “आवश्यक”- मूलसूत्र - १ (निर्युक्तिः + वृत्ति:) १
अध्ययनं [-], निर्युक्तिः [१०६ ], भाष्यं [-] वि० भा० गाथा [१९९६- १२०१ ], मूलं [- / गाथा-] पूज्य आगमोद्धारकश्री संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनिर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्तिः
॥११२॥
उपोद्घात- 2 सम्यक्त्वलाभ उपजायते, केवलं कर्म्मग्रन्थेर्भेद एव मनोविद्यातपरिश्रमादिभिर्युः साधः तथाहि स जीवः कर्मरिपुमध्य ४ सामायिक निर्युक्तिः गतस्तं प्राप्य विघातयन्नतीय परिश्राम्यति, प्रभूतकर्म्मारातिसैन्यान्तकारितया सञ्जातखेदत्वात्, महासमरशिरसि दुर्जयाहेतुः १०६ पाकृतानेकशत्रुगणः सुभट इव, उक्तं च-" भिन्नंमि तंमि लाभो संमत्ताईण मोक्खहेऊणं । सो य दुलभो परिस्समचित्तविघायाइविग्धेहिं ॥ १ ॥ (वि. १९९६) " अपरस्त्वाह- ननु किं तेन कर्मग्रन्धिना भिन्नेन ? किं वा सम्यक्त्वादिना अबाधेन ? यावता यथाऽतिदीर्घा कर्म्मस्थितिः सम्यक्त्वादिगुणरहितेनैव क्षपिता एवं कर्म्मशेषमपि गुणरहित एव क्षपयित्वा विवक्षितफलभाग् भविष्यतीति, उच्यते स हि तस्यामवस्थायां प्रवर्त्तमानोऽनासादितगुणान्तरो न शेषक्षपणया विशिष्टफलप्रसाधनायालं, चिशविघातादिप्रचुरविनसङ्कुलत्वात्, विशिष्टायाश्चाप्राप्तपूर्वफलप्राप्तेः प्रागभ्यस्तक्रिययाऽवासुमशक्यत्वाच अनेकसंवत्सरानुपालिताचाम्लादिपुरश्चरणक्रियाऽऽसादितगुणान्तर सहाय क्रियारहित विद्या साधकवद्, उक्तं च"कम्मडिई सुदीहा खविया जइ निम्गुणेण सेसंपि । खबेड निग्गुणश्चिय किं थ पुणो दंसणादीहिं ? ॥१॥ आचार्य आह"पारण पुचसेवा परिमउई साहणंमि गुरुतरिया । होइ महाविजाए किरिया पायं सविग्धा य ॥ २ ॥ तह कम्मट्ठइखवणे परिमउई मोक्खसाहणे गुरुई । इह दंसणाइकिरिया, दुलहा पायं सविग्धा य ॥३॥ (वि. ११९७ - २०० ) अथवा यत एव यही कर्म्मस्थितिरनेनोन्मूलिता अत एवापचीयमानदोषस्य सम्यक्त्वादिगुणलाभः सञ्जायते, अशेषकर्म्मपरिक्षये सिद्धत्ववत्, तत एव च मोक्षः, ततो न क्षेत्रमपि कर्म्म गुणरहित एवापाकृत्य मोक्षं प्रसाधयति, आह. च- "अहव जउचिम सुबहुं खविअं तो निग्गुणो न सेपि । स सवे जओ भए सम्मतसुबइगुणलाभं ॥ १ ॥ (वि. १२०१) " इति । सम्प्रति सम्यक्त्वादिगुणा
For Pruate & Personal Use Orty
~246~
॥११२॥