________________
आगम
(४०)
[भाग-3] “आवश्यक'- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्ति:) १
अध्ययनं H, नियुक्ति: [८७], भाष्यं , वि०भा०गाथा , मूलं [- /गाथा-] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनियुक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्तिः ।
प्रत
4%AE
सूत्रांक
%
ताहे सा भणह-तुम मे पुत्तो किन होहिसि , तेण भणियं-सर्थ तव पुत्चोऽह, तहावि अहं विजन, अच्छह तुम्भे | | असोगामो, ततो तेण छट्ठभत्तं काऊण अहतं वत्थजुयलं परिहिचा अहगुणाए पोचीए मुहं बंपिऊण चोक्खेण पयत्तेण| सुईमूतेण नवपहिं कलसेहिं हावित्ता [वज्रलेपादिकुद्रव्यरहितैः] नवगेहिं कुच्चेहिं नवगेहिं मल्लसंपुढेहिं अलेस्सेहि वोहिं| चित्तिऊण पायवडिओ भणइ-खमह मए जमवरदंति, ततो तुदो जक्खो भणइन्वरेहि वरं, सो भणइ-एस चेव मम वरं देहि-मा लोग मारेहि, जक्खो भणइ-एयं तावद्वियमेव, जं तुम न मारिओ, एवमशेऽवि न मारेमि, अनं भण, सो भणइ-अस्स एगदेसमवि पासामि दुपयरस वा चउप्पयस्स वा अपयस्स वा तस्स तयणुरूवं स्वं निवत्तेमि, एवं होउत्ति| दिण्णो वरो, ततो सो बद्धवरो रण्णा सकारितो समाणो गतो कोसंबिनयरिं, तत्थ सयाणितो नाम राया, सो अन्नया कयाइ सुहासणगतो दूयं पुच्छइ-किं मम नत्थि जं अन्नराईणं अस्थि ?, तेण भणियं-चित्तसभा नत्यि, 'मणसा देवाणं| वायाए पत्थिवाणं' तक्खणमित्तमेव आणत्ता चित्तगरा, तेहिं सभाओवासा विभइया, पचित्तिया, तस्स वरदिण्णगस्स हो! रणो अंतेउरकिड्डापदेसो सो दिनो, तेण तत्थ तयाणुरुवेसु रुवेसु निम्मिएसु कयाइ मिगावईए जालकडगंतरेण पायंगुहतो दिहो, सवमाणेण नार्य-जहा एसा मिगावई, तेण पायंगुढगाणुसारेणं देवीए रूवं निवत्तियं, तीसे चक्खुम्मि उम्मिल्लिजंते एगो मसिबिंदू उरुअंतरे पडितो, तेण फुसिओ, पुणोवि जातो, एवं तिनि वारा, पच्छा तेण नावं-एएणएवं होयवमेव, ततो चित्तसभा निम्माया, ततो राया चित्तसरूवं पलोयंतो तं पएसं पत्नो जत्थ सा देवी, निवनतेण सो बिदू दिहो, तं दण रहो, एएण मम पत्ती धरिसिया इति, ततो वो आणतो, चित्तगरसेणी उवद्विया-सामि एस वरलगोत्ति,
दीप अनुक्रम
H
K
-4561
दि
~225