________________
आगम
[भाग-३६] “उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्तिः )
अध्ययनं [२०], मूलं [-] / गाथा ||२-८|| नियुक्ति: [४२२R...]
(४३)
प्रत
सत्रांक ||२-८||
च 'अहो ?' इत्याश्चर्ये 'वर्णः' सुस्निग्धो गौरतादिः 'रूपम्' आकारः सौम्यता' चन्द्रस्येव द्रष्टुरानन्ददायिता 'असकता निःस्पृहता, पादवन्दनानन्तरं प्रदक्षिणाऽभिधानं पूज्यानामालोक एवं प्रणामः क्रियत इति ख्यापनार्थ, तथा चागमः-"आलोए जिणपडिमाणं पणामं करेति"त्ति । 'प्रतिपृच्छति' प्रश्नयति, तरुणेत्यादिना प्रश्नखरूपमुक्तम् , इह
च यत एव तरुणोऽत एव प्राजितो भोगकाल इत्युच्यते, तारुण्यस्य भोगकालत्वात् , यद्वा तारुण्येऽपि रोगादिपीदडायां न भोगकालः स्थादित्येवमभिधानं, सोऽपि कदाचित्संयमेऽनुद्यत एव स्यात् त्वं पुनरुपस्थितश्च-कृतोद्यमश्च
श्रामण्ये, पठन्ति च 'उवहितोऽसि चि, एनम् 'अध'निमित्तं येनार्थेन त्वमीश्यामप्यवस्थायां प्रवजितः शृणोमि 'ता' इति तावत्, पश्चात्तु यत्त्वं भणिष्यसि तदपि श्रोष्यामीति भाव इति श्लोकसप्तकार्थः । इत्थं राज्ञोक्ते मुनिराह-2
अणाहो मि महाराय!, नाहो मज्झन विजई । अणुकंपयं मुहिं वावि, कंची नाहि तुमे महं ॥९॥ ही 'अनाथः' अखामिकोऽस्मीत्यहं 'महाराज! प्रशस्यनृपते !, किमित्येवं ? यतो 'नाथः' योगक्षेमविधाता मम न
विद्यते, तथा 'अणुकंपगं'ति आपत्वादनुकम्पको यो मामनुकम्पते, 'सुहिति तत एव सुहृदू वापित्ति प्राग्वदेव ६ 'कंचित्ति कश्चिन विद्यते, ममेति सम्बन्धः, 'नाहिति प्रक्रमादनन्तरोक्तमर्थ जानीहि 'तुमि'त्ति त्वं, पठ्यते चहै।'कंची नाभिसमेमहं' कश्चिदनुकम्पकं सुहृदं वाऽपि 'नाभिसमेमि' नाभिसंगच्छामि, न केनचिदनुकम्पेन सुहृदा वा
सङ्गतोऽहमित्यादिनाऽर्थेन तारुण्येऽपि प्रबजित इति भाव इति सूत्रार्थः ॥ एवं च मुनिनोक्ते
RECENSEX
दीप अनुक्रम
[७१४
-७२०]
Faramaarwatatuwant
पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र[४३), मूलसूत्र[४] उत्तराध्ययनानि मूलं एवं शान्तिसूरिविरचिता वृत्ति:
~446
