________________
आगम (४०)
[भाग-३०] "आवश्यक”- मूलसूत्र-१/३ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:)
अध्ययन [२], मूलं I [गाथा-४], नियुक्ति: [१०८४], भाष्यं [२०३...]
55
प्रत सूत्रांक ||४||
CASES
व्याख्या-पच्छद्धं ॥ पिउणो पित्तदाहो पुवुप्पण्णो ओसहेहिं ण पउणति, गभगए भगवंते देवीए परामुट्ठस्स पउणो, तेण सीयलोत्ति गाथार्थः ॥१०८४॥ इयाणि सेजंसो, तत्र श्रेयान्-समस्तभुवनस्यैव हितकरः, प्राकृतशैल्या छान्दसत्वाच श्रेयांस इत्युच्यते, तत्थ सबेऽवि तेलोगस्स सेया, विसेसो उण
महरिहसिज्जारुहर्णमि डोहलो तेण होह सिजसो। व्याख्या-गाहर्छ । तस्स रनो परंपरागया सेज्जा देवतापरिग्गहिता अचिजइ, जो तं अल्लियइ तस्स देवया उवसगं करेति, गम्भत्थे व देवीए डोहलो उवविडा अकंता य, आरसिउं देवया अवकंता, तित्थगरनिमित्तं देवया परिक्खिया, देवीए गन्भपहावेण एवं सेयं आय, तेण से णामं कयं सेज्जंसोत्ति ॥ इयाणि वसुपुजो, तत्र वसूनां पूज्यो वसुपूज्यः, वसवो- देवाः, तत्थ सवेऽवि तित्वगरा इंदाईणं पुजा, विसेसो उण
पूह वासवो जं अभिक्खणं तेण वसुपुज्जो ॥१०८५॥ व्याख्या-पच्छद्धं ॥ वासवो देवराया, तस्स गन्भगयस्स अभिक्खणं अभिक्खणं जणणीए पूर्य करे इ, तेण वासुपुज्जोत्ति,
पचार्थ ॥ पितुः पिसदाहः पूर्वोस्पन औषचैन प्रगुण्यते, गर्भगते भगवति देण्या परामुष्टः प्रगुणः, तेन शीतल इति । इदानीं श्रेयांसः, तत्र सर्वेऽपि प्रैलोक्यस्य श्रेयस्कराः, विशेषः पुनः गाया । तस्य राज्ञः परम्परागता शय्या देवतापरिगृहीताऽच्यते, यस्तामाकामति तस देवतोपसर्ग करोति, गर्भस्ये च (भगवति) देश्या दोदव उपविष्टाऽऽकान्ता च, देवताऽऽरस्थापकान्ता, तीर्थकरनिमित्तं देवता परीक्षिता, देण्या गर्भमभाषेणैवं श्रेयो जातं, तेन तस्य नाम कृतं श्रेयांस इति । इदानीं भामुपूज्यः, तत्र सर्वेऽपि तीर्थकरा इन्द्रादीनां पूषाः, विशेषः पुनः-पश्चा) । वासबो देवराजा, तख गर्भगतस्थाभीषणमभीषणं| जनन्याः पूजां करोति तेन वासुपूज्य इति,
श्रीप
अनुक्रम
पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०] मूलसूत्र-[१] आवश्यक मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचिता वृत्ति:
~144