________________
आगम
(३८/१)
“जीतकल्प” – छेदसूत्र-५/१ (मूलं) ---------- मूलं [१४] ------------
------------- भाष्यं [१८२०] ---------- मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [३८/१], छेदसूत्र - [५/१] "जीतकल्प” मूलं एवं जिनभद्रगणिक्षमाश्रमण विरचितं भाष्य
वभेयं पुणेकेके ॥ ३॥ पोत्यात अप्पटिलेदियदूसे तुली उपहाणए याशिव पंचमं मुणेयव्यं । अब
प्रत
या सम विहार
सूत्रांक
र जीएणं देश एवापस मिनिसामान पणापुच्छाए निश्चित
[१४]
पुणेणं कम्म पलंबावि चाण ॥१८४०॥ सम्योपरिकल्पनाही धोयवसाणे पुरिमलालणारेऽपि दिगए एवं?।
दीप
दिग्गहणेणेत्तो पत्तेयं एत्य सोहऽभत्तई। लमुणादिन्ते(चित्ते)पुरिमं आदिग्गणा पालंडम्मि ॥१८२०॥ तण्णगपंधणमुषणा सोही एल्यं तु होति पुरिमर्द । आदिग्गहणणं पुण हंसमयूरादिएरोपि ॥ १॥ जसिरतणेसु निविगतियं तु सेसपणएस पुरिमळे । अग्पडिलेहियपणए एगासण तसबहे जंच।मू०५५॥२॥ अज्झसिरे तु कुसादी परिभोगा कारणे तु णिधिगति । सेसपणगं तु पंचह सपंचमेयं पुणेकेकं ॥३॥ पोस्थय तणपणगंवा दूसे पणगं च दुष्पडिलेहे। अप्पडिलेहिबसे पंचमयं चम्मपण च॥४॥ गंडी कच्छवि मुट्ठी छिवादि संपुडयपोस्थए वेव। साली बीही कोदव रालग रण्णे तणाई च॥५॥अप्पटिलेहियदूसे तूली उनहाणए यणायचे। गंदुरहाणाऽऽलिंगिणि मसूरए व पोत्तमए॥६॥ पन्हवि कोयवि पाचार पवयए नह य दादियाली या दुप्पडिलेहियदूसे एवं वितियं भवे पणगं ॥७॥गो महिसं अया एलग मिगचर्म पंचर्म मुणेयन । अहवावि चम्मपणन एवं वितियं तु विष्णेयं ॥८॥ सलिगा खडग बज्ने कोसग कती य पंचमं पण। एवे पंच उपणगा सयं च भेया समस्खाता ॥९॥ठवणमणापुच्छाए णिविसणे विरियगृहणाए या जीएणेकासणर्य सेसगमायासु खवणं तु ॥५६॥१८३०॥ ठवणकुल दाणसड्ढादियाइ ताईतु गुरुमणापुच्छा। पविसह णिविसणा तू पटिगाहे जं तु भत्तादी ॥१॥ पिरियं सामत्वं वा परक्कमो चेव होन्ति एगट्ठा। गृहण गोवण नूमण पलियंचणमेव एय९ ॥२॥ एरिसमायासहिए जीएणं देज एगमतं तु।मुयववहारे अण्णह सेसं मायं जयो वोच्छं ॥३॥ भदगंभहगं भोचा, विचणं विरसमाइरे। आयरियाण सगासे, जसोत्थी एव चितए॥४॥ सूहवित्ती महाभागो, एस साहु जितिदिजो। रसचागं करेइत्ती, अंततेहि लाटए॥५॥ दप्पेणं पंचिदियवोरमणे संकिलिहकम्मे या बीहडाणासेपिय गिलाणकप्पावसाणेसु ॥ मू०५७॥६॥ वप्पो वगणचायगडेषणमादीतु होवि जायचो। पंचिंदिययोरमणं उदयण विराहणेगडे॥७॥ कम्मं तु संविलिई करकम्म कुणति अंगदाणे उ। दीहेणऽवाणेणं कम्म पलंबादि बहु सेवे ॥८॥ गेलण्णम्मि तु दीहे आहाकम्मादि सपिणहीमादी। बहुअतियारणिसेवी सोही एत्यं तु अवसाणे ॥९॥ एम्मि जहुहिंडे बोरमणादी मिन्नणपजते। पत्तेयं पत्तेर्य सोही तू पंचकल्लाणं ॥१८४०॥ सव्वोवाहिकप्पम्मि य पुरिमत्तापेहणेय चरिमाए। चाउम्मासे परिसे य सोहणं पंचकाला ॥०५८॥१॥ पाउसकाले सरोवहिम्मि जयणाविऽकप्पिए सोही। पुरिमत्ताएं पमाया चरिमाएँ अपेहिने चेव ॥२॥उवही धोयवसाणे परिमत्ताहणाएँ चरिमाए।पत्तेयं पत्तेयं सोहेवं पंचकसाणं ॥३॥ चाउम्मासिय बरिसे गिरतियारे यऽवस्स दाय। बालोइयम्मि सोही णियमेणं पंचकल्लाणं ॥४॥ किं कारणमिह सोही णिरतियारेवि दिगए एवं पोयग! सहमऽतियारे कएपि णवि जाणति कयाति ॥५॥ अहव ण संभरती तू जह पायोसीय अड्डरत्तीए। बेरत्तिय पाभाइय अग्गाहणा काल अतिवारं ॥ ६ ॥ सुत्तत्यपोरिसीअकरणम्मि दुप्पेहदुष्पमजाम्। एतेण कारणेणं सोही तू पंचकठाणे ॥ ७॥ छेदादिमसरहयो मिउणो परियायगवियस्सविय। छेदातीएऽपि तवो जीएण गणाहिवाणो यम. ५९॥ ८॥ विपुलं तपमकरेतो किह सज्मति छेदमूलमेण ?। गुरुआणामेत्तेणं असदहते तबो देयो॥९॥मतुजोवि छेद मूले व दिनमाणम्मि होविपरितुहो। इहरावि वंदणिजो तिफ्सुत्तो तस्स देह तय ॥१८५०॥ दुविहो या गविओ खलु चिरपरियाओ तहेव तवालिजो। छेदम्मि विजमाणे परियादी गधिजो होति ॥१॥ केत्तियमेत डिदिह' तहप्रचिय तुम्भ होमि राइगिओ। एसो उगविओ स्खल चिरपरियादी मुणेयत्रो ॥२॥ तक्वलिओ देह वर्ष आह समयोचि गपिओ होति। वम्हा वदोसहरं विवरीयं देसि दातव्यं ॥३॥ गणअहिवति आयरियो नस्सपि छेदादि होति पत्तस्स। जष्परिणयसेहादिसुमा होजाहीलगिजोत्ति ॥४॥धीवलसंघयणे वाणातुं कालं च तिचिह गिम्हादी। तम्हा नहोसहरं तवारिहं विजए तस्स ॥५॥जं जंग भनियमिइति तस्साबत्तीय दाणसंखे। मिण्णादिया य वोच्छं छम्मासन्ता व जीएणं ।मु०६०॥६॥ जे जति होति विच्छा णचि भणियमिहति जीवववहारे। पच्छित्तविसोहीत तस्सावत्ती पणगमादी ॥७॥ वार्ण णिचितिगादी मेय विसेसेणमेत्य मणिहामि। संखेपो तु समासो किह णवि जीएण भणितमिहं? ॥८॥कम्ही वा भणियोती गुरुराह णिसीहकप्पवनहारे। सुत्तत्ययो य: भणियं जाणादि सवित्वरेणं तु॥९॥ पगलादीउम्मासानसामाचत्तिचिरपणाओ या गविहा मणिताओ णिसिहाविसु बित्वरेणं तु ॥१८६०॥ इह पुण जीएणंत णिफण्णावनिदान णसखे। भिण्णादी छम्मासा णेदाणजिएणिमं बोळ ॥१॥ मिणो अविसिहो बिय मासो चउरो य उब लहूगुरुगा। णिपिवियादी अहमभत्तन्ता दाणमेवेति ॥ मू०६१॥२॥ पणुवीस दिणा मिष्णो अविसिडो एस गुरु लहू मावि । अबिसेसिजोऽविसिट्ठी एसो तू होति णायचो ॥३॥ मासो लहुओ गुरुओ चतुरो मासाय होन्ति लागुरुया। छम्मास्सा बहुगुरुमा दाणं एनेसि वोच्छामि ॥४॥ पण दस पण्णरस बीसा पणुचीस जान गिविगती। लहुमासे पुरिमड्ढे गुरुमासे दाण भत्तिक ५॥ चउल्हुए आयाम गुरुए होनि दाणऽभनाई। छाइरए गहुँतू छग्गुरुए दाणमहमयं ॥६॥ णिबिगतीमादीयं अहममत्ततमेय दाणति । भिण्णादीणं कमसो ठम्मासंतापसाणाणं ॥ ॥इय सध्यावनीओ नवसो गाउं अहकर्मसमए। जीएण दिन गिन्नीतिगाति दाणं जहाभिहितं ।। मू०६२॥८॥ इय एतेण कमेण एवषगारेण आहब इतिसहो। सवाऽऽपत्ती पणगादिया तु छम्मासपनन्ता॥९॥णियीङ्गमाईओ १०४६जीनकम्पमार्य -
मुनिटीपरतासागर
अनुक्रम
[५४)
~192~