________________
आगम (३०)
“गच्छाचार” – प्रकीर्णकसूत्र-७ (मूलं संस्कृतछाया)
---------- मूलं [७०]--------- पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र -[३०]प्रकीर्णकसूत्र-[०७] गच्छाचार मूलं एवं संस्कृतछाया
प्रत
सूत्रांक
||७०||
लेसो॥ ७० ॥ ७७९ ॥ वायामित्रोणवि जस्थ भट्टचरित्तस्स निग्गहं विहिणा । बहुलद्धिजुअस्सावि कीरइ गुरुणा तयं गच्छं ॥ ७॥ ७८०॥ जत्थ य सन्निहिउक्खउआहडमाईण नामगहणेऽवि । पूईकम्मा भीआ आउत्ता कप्पतिप्पेसु ॥ ७२ ॥ ७८१ ॥ मउए निहुअसहावे हासदवविवजिए विमहमुके। असमंजसमकरिते गोअरभूमट्ट विहरंति ॥ ७३ ॥ ७८२ ॥ मुणिणं नाणाभिग्गह गुजरपचित्तमणुचरंताणं । जायद चिसचमक देविदाणंपि तं गचं ॥ ७४ ।। ७८३ ॥ पुढवि-दग-अगणि-मारुअ-चणफइ-तसाण विविहजीवाणं । मरणतेवि न पीडा कीरह मणसा तयं गच्छं ॥ ७॥ ७८४ ॥ खरिपत्तमुंजेण, जो पमजे उवस्सयं । नो. दया तस्स जीवेसु, सम्मं जाणाहि गोषमा ! ।। ७६ ॥ ७८५ ॥ जत्थ य बाहिरपाणिस्स बिमित्तंपि गिम्हचयितुं न शक्रोति तथाऽऽर्यानुचरः साधुन शक्कोत्यात्मानं विमोचयितुम् ।। ६९ ॥ आर्यासरशी साधोबन्धने लोके अपमा नास्त्येव । धर्मेण सह स्थापयन न च सदृशोऽलेपं च तं जानीहि ।।७०॥ यत्र वाड्यात्रेणापि भ्रष्टचारित्रस्य बहुलब्धियुक्तस्यापि । विधिना निग्रहो गुरुणा* (यत्र) क्रियते स गच्छः ।।७१।। यत्र च संनिध्युपस्कृताहतादीनां नाममणेऽपि पूतिकर्मभीताः कल्पत्रेपेष्वायुताः ॥७२॥ मृदुको निभृतस्वभावो हास्यनर्मविवर्जितो विप्रहमुक्तः । असमञ्जसमकुर्वन गोचरभूम्यष्टकेन विहरति ।। ७३ ।। मुनीनां नानामिमहान् दुष्करप्रायश्चित चानुपरताम् । देवेन्द्राणामपि चित्तचमत्कारो जायते यत्र स मच्छः ॥ ७४ । पृथ्वीदकाग्रिम्पमतवनस्पतित्रसाना विविधजीवानां । मरणान्ते ऽपि न पीडा क्रियते मनसा यत्र स गच्छः ॥ ४५ ॥ खर्जूरीपत्रमुचेन वः प्रमार्जयेदुपाश्रयम् । गौतम ! तल जीयेषु दवा नैति सम्यग् जानीहि ।। ७६ ।। यत्र च बाह्यपानकस्य बिन्दुमात्रमपि पीष्माविषु । कृष्णाशोपित्तप्राणा मरणेजी मुनयो न गृहन्ति ।। ७७ ॥
दीप अनुक्रम [७०]
JAMEReadinimumiane
~242~
