________________
आगम
(२९)
“संस्तारक” - प्रकीर्णकसूत्र-६ (मूलं+संस्कृतछाया)
......--- मलं [९४]----- पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[२९] प्रकीर्णकसूत्र-[०६] संस्तारक मूलं एवं संस्कृतछाया:
५ तंदुल- चारिके
प्रत सूत्रांक ||९४||
आहारत्यागः क्षामणं ममत्वत्याग
दुक्खं तं अणुचित अणन्नमणो ॥ ९४ ॥ ६८० ॥ नरएसु वेअणाओ अणोवमाओ असायबहुलाओ । कायनिमितं पत्तो अर्णतखुत्तो बहुविहाओ॥९५ ॥ ६८१॥ देवसे मणुअसे पराभिओगत्तर्ण उवगएणं । दुक्खपरिकिलेसकरी अणतखुत्सो समणभूओ ॥१६॥ ६८२ ॥ तिरिअगई अणुपत्तो भीममहावेअणा अणोअरया (यारा)। जम्मणमरण रहढे अर्णतखुत्तो परिभमिओ॥ १७ ॥ ६८३ ॥ सुविहि! अईयकाले अर्णतकालंद तु आगपगएणं । जम्मणमरणमणंतं अणंतखुत्तो समणुभूओ ॥ ९८॥ ६८४ ॥ नस्थि भयं मरणसमं जम्मण-| सरिसं न बिजए दुक्खं । जम्मणमरणार्यकं छिंद ममत्तं सरीराओ ॥ ९९ ॥ ६८५ ॥ अन्नं इमं सरीरं अनो| जीवत्ति निच्छयमईओ । दुक्खपरिकिलेसकरं छिंद ममतं०॥१०० ।। ६८६ ॥ जावंति केइ दुक्खा सारीरा माणसा व संसारे । पत्तो अणंतखुत्तो कायस्स ममत्तदोसेणं ॥ १०१ ॥ ६८७॥ तम्हा सरीरमाई सम्भितरयगरयोर्मानुष्यदेवरवयोर्यसता । यत् प्राप्तं सुखदुःखं तदनुचिन्तयत्यनन्यमनाः ॥ ९४ ॥ नरकेषु बेदना अनुपमा असातबहुलाः । कायनिमित्तं प्राप्तोऽनन्तकृत्त्वो बहुविधाः ।। ५५॥ देवत्वे मनुजत्वे पराभियोगस्वमुपगतेन । दुःखपरिलेशकरीरनन्तकत्वः समनुभूतवान् ॥ ९६ ।। तिर्यग्गतिमनुपातो भीमा महावेदना अनुत्ताराः । जन्ममरणारघट्टेऽनन्तकृत्यो(वेदयन ) परिभ्रान्तः ॥ १७॥ सुविहित ! अतीतकालेऽनन्तकालं तु गतागताभ्यां । जन्ममरणमनन्तमनन्तकृत्वः समनुभूतवान् ।। ९८ ॥ नासि भयं मरणसमं जन्मसदृशं न विद्यते दुःखम् । जन्म-18 मरणावई छिन्द्धि ममत्वं शरीरान् ।। ९९ ॥ अन्यदिदं शरीरमन्यो जीव इति निश्रयमतिकः । दुःखपरिक्लेशकरं विद्धि ममत्वं शरीरान् ॥१०० ॥ यावन्ति कानिचिद् दुःखानि शारीराणि मानसानि वा संसारे । प्रामोऽनन्तकृत्वः कावस्य ममत्वदोपेण ॥ १०१।। तम्मात् |
दीप अनुक्रम
4%AAKANGACASCARXXN
[९४]
॥ ५९॥
अन्यत्व, संसार आदि भावना वर्णयते
~228~
