________________
૨૩૨
થી મહાવીરસ્વામિ ચરિત્ર, પ્રકરણ ૧૭ ૭ તે પછી યમરાજના ભુજદંડ જેવા ભયંકર અને મોટી ફણાવાળા સર્પોને તેણે મહા કેપથી ઉત્પન્ન કર્યા. મોટા વૃક્ષને જેમ કૌચાની લતા વીંટાઈ વળે તેમ તે સર્પોએ મહાવીર પ્રભુને પગથી તે મસ્તક સુધી વીંટી લીધા. તે સર્ષોએ પિતાની ફણુઓ ફાટી જાય તેવા જેથી પ્રભુ ઉપર ફણએને પ્રહાર કરવા લાગ્યા, અને દાઢ ભાંગી જાય તેટલા જોરથી પોતાની દાઢે વડે તેમને હસવા લાગ્યા, અને બધું ઝેર વમન કરી રહ્યા ત્યારે તે સર્પો નિસ્તેજ થઈ ગયા. આ પ્રયત્ન પણ તેને ફેગટ ગયા.
( ૮ આઠમા ઉપદ્રવમાં તેણે વજી જેવા દાંત વાળા ઉંદર ઉત્પન્ન કર્યા. તેઓ નખથી, દાંતાથી, મુખથી, અને કરથી પ્રભુના અંગને ખણવા લાગ્યા, અને તેની પર મૂત્ર કરીને શત ઉપર ક્ષર નાખવા લાગ્યા. તેમાં પણ તેનું કંઈ વળ્યું નહી.
૯ નવમા પ્રયત્નમાં તેણે મોટા દાંત મુશળવાલે એક ગજેન્દ્ર વિક્લ્પે. પગના પાતથી જાણે પૃથ્વીને જમાડતે હોય, અને મોટી તેમજ ઉંચી કરેલી સુંઢથી જાણે આકાશને તેને નક્ષત્રને નીચે પડવા ઈચ્છતા હોય, તે તે ગજેન્દ્ર પ્રભુની ઉપર દોડી આવ્યું. તેણે દુર સુંઢથી પ્રભુના શરીરને પકડીને આકાશમાં દૂર ઊછાળી દીધું. પછી શરીરના કણે કણ વેરણ છેરણ થઈ જાય તે ઠીક એવું ધારીને તે દુરાશય હાથી દાંત ઊંચા કરી પ્રભુને પાછા ઝીલી લેવા દો. એવી રીતે ઝીલ્યા પછી તે દાંત વડે વારંવાર પ્રહાર કરવા લાગે, કે જેથી પ્રભુની વા જેવી છાતીમાંથી અગ્નિના તણખા નીકળવા લાગ્યા. તે પણ તે ભયંકર હાથી પ્રભુને ધ્યાનથી ચલાયમાન કરવા શક્તિવાન થયે નહી.
૧૦ દશમા ઉપસર્ગમાં તેણે એક પ્રચંડ વેગવાળી હાથણી વિકવી. તેણે પોતાના મસ્તકથી અને તીક્ષણ દાતેથી પ્રભુના શરીર ઉપર ઘણા પ્રહાર કર્યો, અને વિષની જેમ પોતાના શરીરના
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
