________________
[ ४३
सुलतान महम्मद. ]
मान दर्शावीने निवाय हतो. तेवी रीते जिनशासननी अतिशय प्रभावना करता, प्रातीच्छको ( ग्रहण करवा इच्छता शिष्यो ) ने सिद्धांतनी वाचना आपता, तपस्त्रीओने अंगप्रविष्ट अने अनंगप्रविष्ट आगमोनां तप करावता, शिष्योने तथा अपरंगच्छना मुनियोने पण प्रमाण, व्याकरण,
१ रुद्रपल्ली यगच्छना संघतिलकसूरिए जिनप्रभसूरिने पोताना विद्यागुरु तरीके जणाव्या छे, ए उपर दर्शावाइ गयुं छे, ते सिवाय हर्षपुरीयगच्छना मलधारी राजशेखरसूरि के जेणे वि. सं. १३८७ मां प्राकृत द्वयाश्रयवृत्ति तथा चतुरशीतिप्रबंध ( विनोद कथा-संग्रह), षड्दर्शनसमुच्चय, नेमिनाथ-फाग विगेरे रचेल छे. तथा पूर्णिमागच्छना पं. ज्ञानचंद्रे रचेल रत्नाकरावतारिकाटिप्पनने, वि. सं. १४०१ मां मेरुतुंगसूरिना स्तंभनेन्द्र - प्रबन्ध (महा पुरुष - चरित ) ने अने वि. सं. १४१० मां मुनिभद्रसूरिए रचेला शांतिनाथचरित महाकाव्यने जेणे शुद्ध युं हतुं. दुर्भिक्ष-दुःखने दलनाग तथा महम्मदशाह ( तघलक ) थी गौरवित थयेला श्रीमान् जगत् सिंहना षड्दर्शन पोषक सुपुत्र महणसिंहे दिल्लीमां पोते आपेली वसतिमां जेमनी पासे वि. सं. १४०५ मां जेठ शु. ७ प्रबंधकोश ( चतुर्विंशति - प्रबंध ) ग्रंथ कराव्यो हतो-
"
तत्सूनुः
सामन्तस्तत्कुलतिलकोऽभवज्जगत्सिंहः ः । दुर्भिक्षदुःखदलनः श्रीमहम्मदसाहिगौरवितः ||
तज्जो जयति सिरिभवः षड्दर्शनपोषणो महणसिंहः ।
ढि (दि) ल्ल्यां स्वदत्तवसतौ प्रन्थमिमं कारयामास ||
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat www.umaragyanbhandar.com