________________
હું કઈ વધારે ન સમજે પણ આગળ જતાં લાગ્યું કે જ્યારે સાધુ-સાધવીઓની શ્રદ્ધા પણ સાચી ન હોય કે તેમને ઓળખાણ ન હોય તે બિચારા લોકોનું શું કહેવું? પછી પૂ. જવાહરલાલજી મ. સા. તેમજ શ્રીમદ્દનાં પુસ્તકો વાંચ્યાં. મુનિશ્રી સંતબાલજી અને ગાંધીજીને વાંચ. તેથી નગદુધર્મની શ્રદ્ધા વધી ગઈ.
મહાભારતમાં બલભદ્રજી શ્રીકૃષ્ણને પૂછે છે: “વન–વન રખડનાર ધર્મનિષ્ઠ પાંડવોની એ દશા. અને મેજ કરનાર અધર્મી કૌરવોની આ સુખની દશા! તે પછી અધર્મ છેડી મને કેણ પકડશે?”
ભગવાન શ્રીકૃષ્ણ કહ્યું જુઓ ! પાંડવો કેવા મસ્ત છે!"
પછી દુર્યોધનની દશા દેખાડતાં કહ્યું કે “તેની શું દશા છે? તે સપનામાં પણ જાગી ઊઠત અને ચીસો પાડતો હતો. આજે પણ ઉપરથી સુખી દેખાતાના અંતરને કોઈ તપાસે તે તેમને ત્યાં વ્યથા જણાશે. એટલે મને તે નગદધમ પ્રતિ શ્રદ્ધા છે. આટલું ધર્મગુરુઓ સમજી જાય અને તેને પ્રચાર કરે તે તરત બેડે પાર થઈ જાય !”
શ્રી. પૂંજાભાઈ: બંગાળમાં કાલીચરણ નામના બ્રાહ્મણને બાદશાહે પુત્રી આપવાનું અને રાજ્ય આપવાનું નક્કી કર્યું. હિંદુઓએ વિરોધ કર્યો અને અંતે તે બ્રાહ્મણ મુસ્લિમ થઇ ગયો અને કાલા-ચાંદના નામે મશહુર થશે અને તેણે હજારો હિંદુઓને મુસલમાન બનાવ્યા. જે આવી રીતને વર્તાવ હિંદુ જાતિ કરે તો શું થાય?
ગાંધીજીએ એકવાર એક સનાતનીને પૂછયું: “જે પાણીનાં છાંટાથી હિદુવ ચાલ્યું જતું હોય તો એ હિંદુત્વ કેવું ?”
આ વાત દરેક હિંદુએ સમજવી જોઈએ અને આવી ધર્મમૂઢતા દૂર કરવી જોઈએ.”
શ્રી. માટલિયા : “પણ એ લોકો કંઈ સમજે તો જ ધર્મને સમજી શકે ને? એકવાર લગ્નમાં મીંઢળ બાંધવું રહી ગયું. કેઈ કે
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
