Page Text
________________
રામ! આ
!
૩૭
૧૭૮-રામ! આઓ!
ભગવાન્ ! આજ એક વર્ષ કે પશ્ચાત તુમ્હારે જન્મ કી શુભ તિથિ કા આગમન હમ - ભારતીય કે હૃદય મેં એક અપૂર્વ આનંદ કા સમાવેશ કર રહા હૈ, યે તો પ્રાયઃ પ્રત્યેક હિંદુ પ્રતિદિવસ તુમહારા સ્મરણ કરતા ઔર મંદિરાદિ મેં જા તુમહારી પૂજા કર અપને ધન્ય માનતા હે; પરંતુ આજ કે દિન તો કોઈ અભાગ હી ઐસા રહેતા હોગા, જે તુહે સ્મરણ ન કરતા હો. તુમ્હારી પિતૃ-ભક્તિ, ભ્રાતૃ-ભક્તિ, માતૃ-ભકિત, પત્ની-ભક્તિ તથા પ્રજા-ભક્તિ આજ “ભી સંસાર કી સભી જાતિય કે લિયે આદર્શ હૈ.
કૌશલ્યાનંદન ! સંસાર કે મહાપુ કી સૂચિ મેં તુમહારા નામ સર્વોચ્ચ સ્થાન પર લિખા જાતા હૈ. સંસાર કા કોઈ ભી શુભ મુહુ તુમસે નહીં છૂટા. દુર્ગુણો કી ઓર તુમને દષ્ટિપાત - તકે નહીં કિયા. તુમને દૂસરે કે કષ્ટ કે નિવારણ કરને મેં અપને પ્રાણ તક કી પર્વાહ ને કી. પ્રજા કી તુષ્ટિ કે લિયે તમને પ્રાણે સે ભી પ્રિય પત્ની જાનકી કે બન મેં ભેજને મેં તનિક ભી સંકોચ ન કિયા. અપને જીવન કે અંતિમ ભાગ મેં અપને સુખ-દુ:ખ કે સાથી પ્રાણપમ છેટે ભાઈ લક્ષ્મણ કે ત્યાગને મેં તનિક ભી ખેદ પ્રકાશ નહીં યિા. અપને અંતકાલ મેં ભી અપની માતૃભૂમિ અયોધ્યો કે સભી નર-નારિયે કે ઐસા થાન દિયા, જો બડે—બડે મુનિર્યો કે ભી સહજ હી નહીં મિલતા. તેમને સંસાર કે સભી દેશે મેં ભારત કે ઉત્તમ સમઝા થા, અતએવ આવશ્યકતા પડનેપર તુમને ઇસ દેશ મેં અવતીર્ણ હે અપના કાર્ય–સંપાદન કિયા. યોગ્ય પિતા કે એગ્ય પુત્ર હે તુમને જે કુછ કિયા મનુષ્ય કે લિયે આદર્શ હે કર કિયા. તુમને કઈ ભી કાર્ય ઐસા નહીં કિયા, જિસસે અભિમાન, ઈશ્વરત્વ યા ગુરુના પ્રકાર હો. કિસી વિશેષ
મય યા દેશ કે લિયે પરિમિત ન હો કર તુમ્હારે કાર્ય સભી સમય, સભી દેશ આદર્શ હોને કે. યોગ્ય હૈ. યહ નિશ્ચય હે, કિ યદિ ભારત આજતક તુમ્હારે આદર્શપર ચલતા હતા, તે ક્રમશઃ ઉન્નત હોતા જાતા ઔર આજ કઈ ભી દેશ ઇસકી સમતા કા ન દીખ પડતા; પરંતુ પ્રભો ! આજ તુમહારી જન્મ-ભૂમિ, ક્રીડા-સ્થલી ભારત-ભૂમિ કી ઐસી શોચનીય દશા હો ગયી હૈ, જિસકે મરણમાત્ર સે ભી હૃદય પ્રકંપિત હે ઉઠતા હૈ, લેખિની રૂદ્ધ હો જાતી હૈ તથા નેત્રો સે આંસુ
વિરલ ધારા બહ કર સંસાર કો શરાબર કર દેતી હૈ. અન્ય દેશવાલે ઈસે અહર્નિશ પરે સે હુંકાતે જા રહે હૈં, ઇસકા ક્યા કારણ હૈ? ઇસકા એકમાત્ર કારણ યહ હૈ કિ ભારતિય ને તુમ્હારે આદર્શ કે વિસ્મરણ કર દિયા હૈ. યદિ તુહે આદર્શ માન કર અપના કાર્ય કરતે હોતે, તે પ્રતિશત એક વ્યક્તિ ભી કષ્ટ પાતા દષ્ટિગોચર નહીં હોતા. ફિર ઇસકી યહ દશા ક્યાં ન હો ?
નાથ! તુહે લોગ સંસારાધિપતિ, અખિલ-બ્રહ્માંડનાયક, સવિતર્યામી, ઘટ-ઘટ-વ્યાપક કહતે હૈ. તુમ્હારી સ્વર્ણ, રપ તથા પ્રસ્તર કી સુગઠિત પ્રતિમા બના ઉસકી શેષોપચાર સે પૂજા કરતે હૈ, પુષ્પ કી વર્ષ કરતે હૈ, તુમ્હારે જયઘોષ સે વિશાલ આકાશ કો પરિપૂર્ણ કર દેતે હૈ; પરંતુ ક્યા ઈસસે તુમ્હારી તુષ્ટિ હોતી હૈ? આજ સારે દેશ મેં પિતા-પુત્ર મેં ઠેષ, પતિ-પત્ની મેં ઠેષ, ભાઈ-ભાઈ મેં દેશ તથા રાજા-પ્રજા મેં હેપ યા ઇસ ભાંતિ સારે સંસાર મેં ષ હી દષ્ટિગોચર હોતા હૈ. ફિર ભી લોગ તુમ્હારી કૃપા ચાહતે હૈ.
પ્રભો ! યદિ તુમ ચાહતે હે કિ ભારત, તુમ્હારા ખારા ભારત અવનતિ કે કૂપ મેં ગિરને સે બચે, તો ઈન્ડે શીઘ હી સુબુદ્ધિ પ્રદાન કરે, જિસસે યે પુનઃ પૂર્વોન્નતિ કે પ્રાપ્ત હે, અન્યથા ભવિષ્ય મેં તુમ્હારી પૂજા કરનેવાલા ભી કોઈ ન મિલેગા.
(“હિંદૂપંચ”ના “રામાંકમાં લેખકઃ-શ્રી. કાલીચરણછ)
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
| SR No. | 034612 |
| Book Title | Shubh Sangraha Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhikshu Akhandanand |
| Publisher | Sastu Sahityavardhak Karyalay |
| Publication Year | 1928 |
| Total Pages | 432 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 25 MB |