________________
૫૮૬
હિંદુ ભાઈ કે ચેતાવની પડતા હૈ ઔર પડેગા. ઇસીલિએ હમારા કહના હૈ કિ અ કા પ્રશ્ન જાતીય પ્રશ્ન હૈ, અછુ કી સમસ્યા હમારી એક સબસે બડી જાતીય સમસ્યા હૈ. ઇસ જાતીય સમસ્યા કા નિદાન ઔર ઉસકી ઔષધિ કા હમને અન્યત્ર નિરૂપણુ ઔર નિર્દેશ કિયા હે; પર યહાં પર કેવલ હમ ઇતના હી કહના હૈ કિ શતાબ્દિમાં કે અશપ અત્યાચાર એવં દારુણ દુર્વ્યવહાર સે અછૂત જાતિ કી દેવિયે કી જે ભયંકર દુર્દશા હો ગઈ હૈ. ઉસકા સમુચિત રૂપ સે નિરાકરણ કિએ બિના અછતદ્ધાર કી સફલતા એક અસાર સ્વપ્ન કે સમાન હૈ, ઔર હમારી ઉચ્ચ જાતિ કી સુશિક્ષિતા બહિન કે ઇસ પવિત્ર યજ્ઞ મેં ભાગ લિએ બિના ઉસ દારુણ દુર્દશા કા નિરાકરણ હોના અસંભવપ્રાય હૈ, યહ હમ મુક્તક ઉચ્ચ સ્વર મેં કહ સકતે હૈ.
“ચાંદ' કે ઈ-હીં સંપાદકીય વિચારે કે અન્તર્ગત હમ એક નહીં, અનેક બાર સપ્રમાણ યહ બાત સિદ્ધ કર ચુકે હું કિ સમાજ-સુધાર કા કઈ આંદોલન ઉસ સમય તક સફલ નહીં હૈ સકતા, જબ તક કિ નારી-તિ કા સમુદાર ન હો. પ્રત્યક્ષ પ્રમાણે સે, સજીવ ઉદાહરણે સે - મારી ઈસ બાત કી પરિપુષ્ટિ હો ચુકી છે. આજ જે હમારે જાતીય જીવન મેં એક વિશેષ પ્રકાર કી સ્કૂર્તિ, એક વિશેષ પ્રકાર કી જાગૃતિ, એક વિશેષ પ્રકાર કી પ્રેરણું તરંગિત હો રહી છે. ઉ. સકા પ્રમુખ કારણ યહી હૈ કિ ધીરે ધીરે હમારા રમણી–મંડલ જાતીય અભ્યદય કે મહાયજ્ઞ કી સાધના કે પ્રયાસ મેં પ્રવૃત્ત હો રહા હૈ. હમને અપને ઇસી અનુભવે કે બલ પર, અપને ઇસી અનુભૂત યુગ” કે વિશ્વાસ પર યહ કહને કા સાહસ કિયા હૈ કિ અછત જાતિ કા ભી ઉદ્ધાર - છતતિ કી દેવિયોં હી પર નિર્ભર છે. જબ તક શક્તિ-સ્વરૂપિણી અછત-નારી અને પ્રકૃતસ્વરૂપ સે પરિચિત નહીં હોગી, જબ તક ઉસે ઉસકી વિલુપ્ત શક્તિ, વિનષ્ટ ગૌરવ એવં અંતહિત તેજ ફિર સે પ્રાપ્ત નહીં હોંગે, જબ તક વહ અપના પ્રત-સ્થાન ગ્રહણ નહીં કરેગી, તબ તક અછૂતોદ્ધાર કી સમસ્યા કી સંપૂર્ણ મીમાંસા નહી હોગી; પર યહ ભી સંભવ છે, જબ હમારી ઉચ્ચ જાતિ કી બહિરેં ઔર માતાએ ભેદ-ભાવ કે તિલાંજલિ દેકર, અપની ઇન પદલિત બહિનોં કે ઉદ્ધાર-યજ્ઞ મેં સહાયતા ઔર સહયોગ પ્રદાન કરેગી. પ્રત્યેક અન ઘર મેં જાકર પ્રત્યેક અછત-નારી સે ભેટ કર, ઉનમેં આત્મ-સંમાન કે જાગ્રત કરના હોગા. ઉન્હ બતાના હોગા કિ હમ ઔર તુમ દો નહીં છે, એવું એક હી માતા કી મૂર્તિયાં હૈ. હમ શક્તિ કી અવતાર હૈ, હમ દેશ કી માતા હૈ, ગૃહસ્થાશ્રમ કી શ્રી હૈ, પુરુષ કી પ્રેરણું છે. ઇન અછૂત નારિ. છે કે એકત્રિત કરકે હું બતાના હોગા કિ રમણી કા સતીત્વ, રમણી કા લાવણ્ય, રમણી કા માતૃત્વ, રમણીકા શીલ-યહ સબ દિવ્ય પદાર્થ હૈ: તુચ્છ પાર્થિવ પદાર્થો કે લિએ ઇનકા બલિદાન કરના ઉચિત નહીં હૈ. ઔર એક બાર જહાં શાશ્વત-સત્ય કી-યહ જ્યોતિ ઉનકે હૃદય મેં પ્રદીપ્ત હો ઉઠી, એક બાર જતાં આત્મ-ગૌરવ કી અક્ષય આભા સે ઉનકી આત્મ-કુટીર આલોકિત હો ઉઠી, એક બાર જહાં ઉન્હોંને અપને દિવ્ય સ્વરૂપ કી ઝાંકી કા દર્શન પ્રાપ્ત કર લિયા, ફિર વે સ્વત: હી અપને પુણ્ય-પથ પર ચલને લગેગી, ઔર ફિર કિસ કી શક્તિ હૈ કિ ઉનકે સતીત્વ, ઉનકે સૌંદર્ય એવં ઉનકે યૌવન કે અપની આમોદ-લીલા કા વિષય બની સકે ! ઔર ઉસી પુણ્ય મુહૂર્ત મેં અછૂત-જાતિ કે સૌભાગ્ય-ગગન મેં મંગલ-પ્રભાત કા મધુર ઉદય હોગા ! સામ્ય-ભાવ કે અરુણું પ્રકાશ મેં વિશ્વ-જનની હિંદ-માતા કે અચંદ્ર-શોભી લલાટ પર સ્વતંત્રતા કા મણિમય મુકુટ પહનાલેંગી ! :
હિન્દુભાઈચાં કે ચેતાવની (લેખક:-શ્રી શમ્ભદયાલજી ત્રિપાઠી “હ”-ચાંદ–મે ૧૯૨૭ના અંકમાંથી ) હિન્દુઓ ! અછું કે ન દુર દુદકારે કભી, પૂચૅિ કરેગે વે, તુમ્હારી કામનાઓ કી ! પ્રેમ સે લગાઓ ઉર અપનાઓ કવિ “હ”,ડિત હૈ ઈસી મેં, ઇતિ હોગી આપદાઓં કી !! ચેટિયો કોંગી નહીં, મૂર્તિ મિટૅગી નહીં, કીર્તિયા ઘટેંગી નહીં, પૂર્વ પુરુષા કી ! પૂજ્ય દેવ–મન્દિ કી માનતા હી નહીં, સામને લુટેગી નહીં, લાજ અબલા કી !!
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com