Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report

SR No.: 034560
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Shwetambar Conference Office
Publisher: Jain Shwetambar Conference Office
Publication Year: 1904
Total Pages: 402
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 41 MB

Page 309

(१८४)
दुनियाना क्षणिक सुखने माटे नानाथी ते मोटा सुधी दरेक वेपारी, पोताना धंधामां केटलो नफो मेळव्यो अथवा शुं नुकसान थयु, अने पोतानी केटली पुंजीनी शी व्यवस्था थई ते जाणवा सारु, जेम हिसाबना चोपडा राखी तेमां बराबर हिसाब दाखल करवानी काळजी धरावे के तेम आवां खातांओ के जेने माटे आपणे धर्मनां फरमानोथी बंधाएला छीए,तेनो हिसाब बरावर राखवा आपणी मोटामां मोटी अने पहेलामां पहेली फरज छे. आकी फरज अदा करवामां जो आपणे कसुर करीए, तो आपणे धर्मना फरमानोनुं उल्लंघन करनार गणाईशं; एटलुंज नहीं पण तेवी कसुरथी एवां खातांओ अव्यवस्थित पाया उपर आवी पायमाल स्थितिमां आवी पडे, तेना माटे दोषित पण आपणेज गणाईशं; केमके आपणा महान् जैनशास्त्रोनुं जे पवित्र फरमान छे ते आपणी शक्ति छतां संभाळ राखवामां न आवे, तो आपण महा दूषणने पात्र थईए छीर.
जेम नानाथी मोटा सुधीनो दरेक वेपारी पोताना धंधामां हिसाब बराबर राखवानी गफलत करे छे, तो आपणे जोईए छीए के तेनी पेहेडी एक देवाळानी स्थितिमां आवी पडेछे ते खल्लं छे, अने ते प्रमाणे केटलांक पुरातन तीर्थो तथा जैन मंदीरो पायमाल स्थितिमा आवी पडेलां आपणे नजरे जोईए छीए, अने तेनुं कारण आप तमाम साहेबोने हिसाबनी गेरव्यवस्थानुं जणाशे.
नानां बालको माटे तेमनुं पालणपोषण करी उछेरवानी फरज जेम माबापनी छे, तेम आवां खातांओना हिसाब बराबर राखवानी फरज आपणा लोकोनी छे. माबाप पोतानी फरजथी उलटी रीते ते बालकना प्राणनो घात थाय तेम तेने फेंकी दे, तो जेम कायदो तेने शिक्षा करे छे, तेम आवां खातांओना बराबर न रहेवाथी ते पायमल स्थितिमां आवी पडे, तेना माटे दूषणने पात्र आपणेज थईए छीए.
धर्मादा खातांनी एक पाई सरखी पण जो आपणा उपयोगमां आवे, तो आपणा महान् जैनशास्त्रोना फरमान प्रमाणे अनंताभव भ्रमण करवू पडेछे एटलुंज नहीं, पण जेम दुधपाकना भोजननी अंदर एक वाल जेटलुं विष नांखवामां आवे, तो तमाम भोजन विष समान थई पडे के तेम आपणा द्रव्यनी साथे धर्मादा खातांनी कांईपण रकम मिश्र थाय तो आपणुं द्रव्य पण नष्ट थवा वखत आवे छे, माटे तेम न थवा सारं पण आवां खातांओनो हिसाब बराबर राखवानी खास आवश्यकता छे.
आवां खातांओना हिसाब बराबर रीते राखवामां नहीं आववाथी, ते खातांओना गुमाताओ विगेरेने गरबड करवानो लाग मळी शकशे, अने तेमां तेओ फतेहमंद नीवडशे एटलंज नहीं. पण तेवां खातांओमां केटली मीलकत छे अने शुं खर्च छे, ते पण नहीं समजातां केटलीक वखत मुडी करतां खर्च वधी जवाथी, ते खातां खराब स्थितिमां आवी पडवा बल्के तुटी पडवानो वधारे संभव छे; तेथी तेम न थवा अने तेवा द्रव्यनो खराब रीते व्यय न थवाने सारु, तेवां खाताओमां शुं मुडी छे, केटलु खर्च छे, ए विगेरेनो हिसाब बराबर रहेवो जोईए, ए खास करीने जरुरतुं छे.
__ मारा अनुभव सिद्ध छे, के केटलेक ठेकाणे देव द्रव्य जमीनशरण छे, लगभग पोणोसो वर्षनी उम्मरे पहोंची गुजरनार गृहस्थोथी सांभळवामां आवतुं, के तेवु द्रव्य छे तो खरं, पण ते क्यां छे ते अमे जोएलं नथी. साहेबो ! जरा विचार करशो के तेवी उम्मरे