________________
( ८१ ) तेओना मनमा खराब विचार ठसी गयेला छे जे विचारो केळवायला वर्ग तेओमार्था दूर करी तेओने केळवणीना सारा फायदा बताववा जोईए. बीजं कारण मने ए लागेछे के आपणा जे जैनोपर परमेश्वरे महेरबान थई तेओने कोईपण प्रकारनी केळवणी माटे पूरेपूरी जोगवाई आपेली छे, त्यां केळवणी माटे उत्साह, उलट के होंस जोवामां आवतां नथी. अने जेओ आपणामां केळवणी माटे उत्सुक-इंतेजार-अभिलाषी छे तेओ साधनरहित छे. आ प्रमाणे आपणामांना बंने वर्गों सारी उंची केळवणीथी बेनसीब रहया छे.
जमानो जे प्रमाणे फरतो जायछे ते प्रमाणे फरवामां आपणे घणी गफलत राखीए छीए. हवे वखत एवो आव्यो छे के जो लांबा वखत सूधी आपणी स्थिति आवी रही, तो आपणुं शु थशे ए कहेवातुं नथी. दरेक ठेकाणे हरीफाई एटली चाली रहीछे के हवे जो आपणे मंद अने सुस्त रहया, तो आपणे नबळा थई सबळाना भोग थई पडीशं; कारणके "survival of the fittest " ए कहेवत कहेछे के, सबळा अथवा लायकातवाळा माणसोने नबळा अथवा नालायक माणसने भोगे पुष्ठि मळेछे.
___ आगळना प्राचीन वखतमांज्यारे फक्त चारज वर्ण हती एम इतिहास कहेछे, ते समये आपणः वैश्य वर्ण वेपाररोजगार, राज्यकारभार, कळाकौशल्य, डहापण अने चतुराई माटे केवो पंकायलो हतो! आपणा धर्म पुस्तको वगेरे बीजी वातो परथी एम जणायछे के राज्यना मंत्रीओ, तंत्रीओ अने मोटा होदेदार वणीकज हता, पण हाल आपणा पंदर लाख जैनोमांथी केटला प्रधानपद उपर छे? कोई विरलोज. आनुं कारण शं? जवाब मात्र एटलोज छे के आपणे केळवणीमां पछात पडता गया छीए, अने आगळना जमानानी माफक अमुक वर्णनुं अमुक कर्त्तव्य एवं छेज नहीं. हालना जमानानी खूबीज ए छे के कोईपण वर्गनो कोईपण माणस गमे ते काम करी शकेछे,. माटे आपणे पण हवे जे धंधो आपणा बापदादा करता हता तेनेज वळगी नहीं रेहवं. जे धंधाने वास्ते आपणे आपणने वधारे लायक समजता होईए, जे धंधाने वास्ते आपणी पासे सारां साधन होय अने जे धंधामां आपणने वधारे फायदो मळे, एवो धंधो आपणे आदरवा; पण गमे ते धंधो हाथ धरो तेमां केळवणीनी खास जरुर छे. अमुक वेपार हालना जमाना प्रमाणे केम सारी रीते चाली शके, क्यां सारी रीते चाली शकशे, तेनुं रहस्य शुं छे अने तेमां फतेह केम मळे, तेने वास्ते हालना जमानानी केळवणीनी खास जरुर छे..
___ अलबत आपणा लोकोनुं वेपारना विषयोमा ज्ञान सारं होय छे; गणित वगेरे वेपारने लगती बाबतोनुं सारं ज्ञान ए आपणी वणिक ज्ञातिमां घjकरीने कुदरती बक्षीसज होयछे. वेपारमा बाहोशीने लीधेज आपणी स्थिति कांईक सारी रहीछे. आपणामां मोटा धनाढ्य आशा-- माओ छे ते वेपारथीज थएला छे, पण ते वखत जूदो हतो. हाल वखत तद्दन बदलाई गयो छे, अने सारी केळवणी वगर हवे वेपारीओने पण फतेह मळवी मुइकेल छे. आपणी कुदरती सारी. वेपारी अक्कलनी साथे केळवणी जोडावी जोईए छे. जो एम थशे तो सोनुं अने सुगंध भेगां थये आपणी किंमत वधशे. आपणी स्थिति सारी हशे तोज आपणे आपणा गरजु सगावहालाओने जातभाईने के धर्मभाईने मदद करी शकीशु. संसारिक स्थिति सुधरशे त्यारेज आपणी धार्मिक स्थिति पण सुधरशे; कारणके दाखला तरीके एक कमावाने अशक्त माणस गमे तेवी धर्मनिवृत्ति वाळो होय, तोपण ज्यांसुधी ते संसारमा रही मोहपासथी बंधाएलो छे त्यां सुधी धर्मक्रिया करतां पण कोईक वखत पोतानु अने
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com