________________
१२०
करुणरसकदंबकं चारित्तनाणदंसणफलेलोलमुणिंदसैउण मेरु'वणं । छत्तीसगणहरगुणे सरीरलीणे सइ धरतं ॥९॥ दुद्धरपरीसहिंदियकसायविजओवलमाहप्पं । सस्थपरमत्थपयडणपणासियासेसजणमोहं ॥ १० ॥ हिंसाए हिंसणं दोसदूसणं रोसरूसणं वंदे । सिरिमुणिचंदमुणीसर ! निययगुरुं गरिमजियमेरुं ॥ ११ ॥ मुणिचंदसूरि ! गणहरगुणाण अंतो न लब्भए तुम्ह। किं वा 'सयंभुरमणे' जलप्पमाणं मुणइ कोई ? !! १२ ॥ भवभीरुजीवसंतोसदाइणी तुम्ह मुणिवर! पवित्ती। अहवा चिंतारयणं केसि न हु जणइ कल्लाणं ? ॥ १३ ॥ जा तुम्ह धीरिमा धीर ! कावि नन्नत्थ तं पलोएमि । लच्छीकमलपरिमलो किमन्न नलिणाई अल्लियइ ? ॥ १४ ॥ जह मच्छरस्स पसरो तुमए निहओ तहा न अन्नेण । वणगहणं जह चूरइ मत्तकरी नो तहा ससओ ॥ १५॥ उवसमजलेण तुमए विज्झविओ रोसदारुणदवमी। विणयंकुसेण अहिमाणमयगलो निभाहं नीओ ॥ १६॥ विसवल्लरीव्व माया पसरती टुंरिया तुमे नाह ! ।
उन्भडकरालकरवालतिक्खधारापओगेण ॥ १७ ॥
૧ આસક્ત. ૨ પક્ષી. ૩ દુસહ (બાવીસ) પરીષહ, ઈદ્રિયો અને કક્ષાના વિજયથી માહામ્ય મેળવેલ. ૪ મેટાઈ ૫ લીન થાય છે.
छा.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com