Jain Panchang Paddhti

SR No.: 034523
Original Sutra Author: N/A
Author: Darshanvijay
Publisher: Charitrasmarak Granthmala
Publication Year: 1937
Total Pages: 88
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 29 MB

Page 72

'પદીપકિ સમસ્ત સાથે શ્રી
: ૬૭ : છે. તેમાં તિથિની ચર્ચા સંરકૃતિમાં અને પાછળનું બીજું | સ્વીકારાયે હશે, પરંતુ એ પ્રવૃત્તિ ચાલી નથી. એટલું જ લખાણ ગુજરાતીમાં છે,
નહીં મિતુ આનંદસૂર ગરછમાં પણ વિ. સં. ૧૯૨૩ તેને સાર આ પ્રમાણે છે.
સુધીમાં તે પૂનમની હાનિવૃદ્ધિમાં તેરશની હાનિવૃદ્ધિ કરવાની ૧. જેને પંચાંગ પ્રમાણે પ્રતિવર્ષ ૬ તિથિ ઘટે. કોઇ જ પ્રકૃતિ મુખ્ય બની ગઈ છે, જે વાત સ્પષ્ટ રીતે શ્રીપૂજતિથિ વધે નહી, પિષ અશાડ સિવાયના મહિના પગે વધે નહી. ધરણેન્દ્રસૂરિજીના ફરમાનમાં ઉલ્લેખિત છે. ૨. લૌકિક પંચાંગ પ્રમાણે તિથિની વધઘટ થાય ત્યારે
પૂ૦ મુ. શ્રી દીપવિજયજી મહારાજા શ્રી વિજયાનંદસરિ શ્રી શ્રાદ્ધવિધિમાં દર્શાવેલ ૫૦ પ. ઉમાસ્વાતિજી મહા. ગ૭ને પત્રથી સલાહ આપે છે કેરાજાના રે પૂના નિયમે વર્તવું.
સ્વરત શ્રી ભરૂઅચ સૂરત કાંઠાનમ પરગણે શ્રી ૩. પૂનમ અમાસ ઘટે તે પૂ. શ્રી કુલમંડનસર
શ્રી વિજયાનંદસૂરીછીયા સમસ્ત સંપ્રદાય પ્રતિ. શ્રી મહારાજાની આજ્ઞા છે કે
વડેદરેથી લી. ૫૦ દીપવિજયની વંદના | બીજું તિથિ मासाढकत्तियफग्गुण-मोसाण जा पुण्णिमा हुति ।।
બાબત તુમારો ખેપી આવ્યો હતો તે સાથે પત્ર મોકલ્યું
તે પિતુ હા બી અમાસ પૂનમ ગુટતી હોઈ તે ઉપર तास खयं तेरसीयो, य भणियं वियरायेहि ॥ १॥
દેવસૂરજીવાલા તેરશ ઘટાડે છે. તમે પડો ઘટાડે છે, એટલે અષાડ, કાર્તિક કે ફાગણમાં પૂનમ ઘટે તે તેર | એ તમારો કજીએ છે પણ બહુ એક ગુરૂના શિષ્યવાલા છે શનો ક્ષય કરે એ પ્રમાણે જિનેન્દ્ર ભગવાનનું વચન છે. બેહુ જણ હીરપ્રશ્ન, સેનપ્રશ્ન ઉપર લડે છે અને માટે ૪. બીજા મહિનાઓમાં પૂનમ ઘટે તે એકમનો ક્ષય |
વિચાર કરી બોલતા નથી તે પ્રત્યક્ષ ગ૭મમત્વ જણાઈ કરે. આના માટે પૂ
છે માટે વિચારવું...... ... આ શ્રી કુલમંડનસૂરિજી તથા પૂ૦] જગદ્ગુરૂજી મહારાજાના જૂનમાં કુદિતા વિગેરે પ્રમાણો |
સં૧૮૭૧ આસે શુદિ ૧ વિના સ્વાર્થે સ્થાને
| વિગ્રહ જેઈઈ પાધરે ન્યાય છઈ તે કરજો જી. મળે છે. ૫. અંતિમ ગુજરાતી લખાણુ આ પ્રમાણે છે. (વીર
૬ શાસ્ત્રીય પુરાવા નં૬, પૃષ્ઠ ૯)
અર્થાતનિર્વિવાદ નક્કી છે કે–શ્રી વિજયદેવમરિ પૃ૦ ૪૧૮).
| ગરવાલા પૂનમના ક્ષયે તેરશને ક્ષય કરે છે અને આનન્દસૂર શ્રી વિજયદેવસૂર આણંદસૂરિ ગચ્છનાયક લિખત કયે |
ગ૭ મુનિઓ પૂનમના ક્ષયે પછીની એકમને ક્ષય કરે છે. માસ દોઢ સુધી ઘણુ શાસ્ત્ર જોઈને લેખ કર્યો છે. જે
માને છે. એ ભૂલવું ન જોઈએ કે આજનો વિદ્યમાન મુનિછત્રી પળના ઉદયાત તિથિ માનવી, જે ત્રણ ચોમાસાની | સંધ શ્રી વિજયદેવસૂરિની શિષ્ય પરંપરા છે. પૂનમ ક્ષય હોય તે બારસ તેરસ એકઠા કરવાં. બીજા દિક માસની પુનમને ક્ષય હવે તે પડવાનો ક્ષય કરો.
મહાકવિ પૂ૦ શ્રી વીરવિજયજી મહારાજા કર્થ છે કેએ લિખિતથી કરે તે પંચને ધર્મને ગુનેગાર. જે ને!
| વિજય જિનેન્દ્રસૂરીશ્વર રાજ્ય તપગચ્છકેરો રા . ૬ છે ફરે તે એમ કરે. ઉપલું લખ્યું સહી.
(એસઠ પ્રકારી પૂજા–કલશ) સાખ પંચ ગીતાર્થની છે સહી શ્રી સુરત બંદરમણે |
એ તે નિર્વિવાદ સિદ્ધ છે કે--“શ્રી પૂજ્ય જિનેન્દ્રસૂરિએ સંવત ૧૮૬૯ વર્ષે એક વદ ૧૦ વાર શનૈ તપગચ્છના તેર |
પૂનમના ક્ષયે તેરશને ક્ષય કર્યો જ છે. '' બેસણું સમસ્ત લિખિત. પં. ઉત્તમવિજય સુમતીસક, પં
(વીર પુત્ર ૧૫, અં૦ ૨૧, પૃ. ૩૪૧) રંગવિજય અમૃતસક. શ્રી. ઈતિ તિથિનિર્ણય.
આ પ્રમાણથી પૂ૦ શ્રી વીરવિજયજી મહારાજા તેને ઉપરના લખાણ પરથી સમજી શકાય છે કે આ તપ-1 અનમાં છે વીરનો જ
અનુસર્યા છે. વીરને ઉપાશ્રય પણ પૂનમની વધઘટમાં તેરશની ગરછના બેસણા*નો નિર્ણય છે નિર્ણય કરવામાં ઉપલ
વધઘટ માનનાર છે. બ્ધ પ્રમાણે તરફ પૂરું લક્ષ્ય આપેલ છે. ચોમાસી પછી
વિ. સં. ૧૮૯૫ માંપૂનમના ક્ષયે તેરશને ક્ષય માન્યો છે તે વ્યાજબી છે. પૂ
શ્રી વિજયદેવસૂર સંઘની માન્યતાનુસાર તિથિહાનિવૃદિ• આ શ્રી કાલિકાચાર્ય મહારાજાએ ચૌદશે ચૌમાસી] સ્થાપી છે અને ચૌદશના ક્ષયે તેરશે ચૌમાસી આરાધાય છે | વિચારમાં નીચે મુજબ તિથિ વ્યવસ્થા છે. તે પ્રત્યક્ષ છે. એ રીતે પૂનમના ક્ષયે તેરશનો ક્ષય કરવો તે વિજ્ઞાનના પ્રતિપઘપતિ રા િશ દિવા અપ્રમાણ છે. બીજા મહિનાઓમાં પૂનમના ક્ષયે એકમને લય | Fળaifમી તિપદ્ધિ કુરિત તમતમાં, માન્યો છે તે વ્યાજબી નથી. હીરપ્રશ્નની તિક્ષની | શતઃ પૂનમામિતી કાયgયો , ન તુ તિઆજ્ઞા અપવાદરૂપે છે જ્યારે આ નિર્ણયમાં તેને ઉત્સર્ગરૂપે | Gર ( g૦ ૨ ) સૈન ટોન તુ તાવ ( gfકાસ્વીકારી છે. આથી આ કથન “ અશાસ્ત્રીય ” મનાય છે. | ચતુર્વી નાર પર્વ) તિથીનાં વૃદ્ધિવ ન મતિ, તતઃ
परमार्थतः त्रयोदश्येव वद्धिता (१०२) तस्मात् सिद्धं સંભવ છે કે આનંદસરગછ વિગેરેની સાથે એકતાની ,
) || સાંકળ જોવા માટે કદાચ અન્ય પૂનમના ક્ષયે એકમને ક્ષય | વૈતા પૂજમામવૃતી કથાશવર્ધન ( 9
त्यज कदाग्रह, कुरु पूणिमाभिषौ द्वे प्रयोदश्यौ, * તપગચ્છના તેર બેસણુ-૧ તપગચ્છ, ૨ સાંડરગઇ,૩ ચઉદસીયા
| अन्यथा गुरुलोपी ठगो भविष्यसि इति दिक (पृ० ३)॥ ગ, કમલમલસાગછ, ૫ ચંદ્રગચ્છ, કેટીકાગ૭, ૭ કતક.
(વિ. સં. ૧૮૯૫ તથા ૧૯૦૨ માં પુરાંગચક, ૮ કેરટગ૭, ૯ ચિડાગ૭, ૧૦ કાજપુરાગ, ૧૧
લખાએલ તિથિનિ બ્રિષિાર) વડગ૭, ૧૨ ઓસવાલગ૭ અને ૧૩ મલધારીગ૭.
(શાસ્ત્રીય પુરાવા પરિ૦ ૨, પૃષ્ઠ ૪) (તપગચ્છ શ્રમણવંશ વૃક્ષ ૫૪ ૩૬ આવૃતિ બીજી ) |