________________
૫૬
જૈન ધર્મ અને એકતા
દાયાના સાહિત્યના આધારથી અહિં કરવામાં આવે છે. પહેલાં શ્વેતાંબર સાહિત્યના આધારથી વિચાર કરીએ. ૧. શ્વેતાંબર સાહિત્ય
આવશ્યક નિયુક્તિમાં લખ્યું છે કે
स व एगदूसेण णिमाया जिणवरा बउवीस. ગાથા ૨૩૭,
અચાવીસે તી કરા એક વસ્રસહિત પ્રત્રજિત થયા હતા.
--
આના ઉપર ભાકાર શ્રી જિનભદ્ર ગણિએ લખ્યુ છે કે
निरुवमधिइ संहृणणा चउनाणाऽति सयसत्त संपण्णा । अच्छिद्दपाणिपत्ता जिणा जियपरीसहां सव्वे ॥ २५८१ ॥ तम्हा जहुत्त देसे पावति न वत्थपत्तर हिया वि । તજ્ઞાહળ તિ તેત્તિ તા તળાહળ ન ~તિ ! ૨૦૮૨ ॥ तहवि गहिएगवत्था सवत्थ तित्थोवएस त्यति । अमिनिक्खमति सव्वे तम्मि चुएऽचेलया होति ॥
२५८६ ॥ વિશે. ભા.
અર્થ—સર્વ જિન ભગવાન વજ્રઋષભનારાચ સંધયધારી હોય છે. ચાર જ્ઞાનવાળા અને સત્વસંપન્ન હેાય છે. તેમના હસ્તપુટ દ્રિરહિત હાય છે. અને તેએ પરિસહાને જીતવાવાળા હોય છે. તેથી વજ્રપાત્ર આદિ ઉપકરણાથી રહિત હાવા છતાં તેમને ઉક્ત દેષા લાગતા નથી. તેમને માટે વસ્ત્રપાત્ર સંયમના સાધન નથી તેથી તે તેને ગ્રહણુ કરતા નથી. તથાપિ સવસ્ત્ર તીર્થના ઉપદેશ કરવા માટે ઈંદ્રે આપેલા એક દેવદૂષ્ય લઈ ને દીક્ષા ધારણ કરે છે. જ્યારે તે વસુ પડી જાય છે ત્યારે સર્વ તી કરો અચેલ, વસ્રહિત થઈ જાય છે.
આ ઉપરથી સ્પષ્ટ સમજાય છે કે ચાવીશેય તીર્થંકરા વસ્ત્રાદિકના
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
