________________
ભાગ ૨. પ્રકરણુ ૬.
પરંતુ રસ્તે તે વચ્ચે જ છે. આપણે આપણી દિશા બદલીએ ત્યારે જ મેળ બાગે. બંને એકબીજાની સન્મુખ આવી જાય અને મધ્યના કેન્દ્ર બિંદુ પર પહોંચવાની પ્રગતિ કરે. પોતાના આગ્રહને હીલો કરે, સમન્વયને મધ્યમ માર્ગ શોધી કાઢે તો મટવા અસંભવ નથી. આપણે આપણું ખેંચતાણથી જ મતભેદની દિવાલો ઉભી કરી છે. ભેગા મળવાની ઈચ્છા હોય તે મતભેદની દિવાલોને તેડીને, મ બનેની વાત બની રહે, પરસ્પરના હદયનું મિલન થાય, સાથે સાથે ચાલી સકે એવો માર્ગ સુગમતાથી નીકળી શકે.
બને અક્કડ બનેલા છે પણ તેઓ હાથમાં હાથ મેળવીને એકબીજાને ગળે લગાડીને ભેટી પડે તે કેવું સુંદર દેખાય ? તો તે ફરીથી નવી હનિયા આપણે વસાવી શકીએ ! અને ફરીથી એકવાર મહાવીરના કે જૈન ધર્મના ઉપાસક કહેવડાવવાનું ગૌરવ પ્રાપ્ત કરી શકીએ. સંપ્રદાય કે ગમતનું લેબલ હવે અમે ચટાડેલું નહિ રાખીએ એટલું જ આપણે કરવાનું છે.
હું તો માનું છું કે આપણું સૌમાં કંઈક પણ સાંપ્રદાયિક આગ્રહ રહેલે જ છે અને તેથી જ કામ કઠણ લાગે છે પણ હવે ભૂમિકા તૈયાર થઈ રહી છે. આજનું વાતાવરણ બહુ જ અનુકુળ છે, ઘણુ કે એક જ ઝંડા નીચે આવવા તૈયાર છે. ફક્ત આપણે અહિંસા અને અનેકાંતને પૂર્ણ સ્વરૂપથી ધ્યાનમાં રાખીને માર્ગદર્શન આપવાની જ જરૂર છે. - ક્રિયાકાંડ વિધિવિધાનમાં જે ફરક છે તે તે હવે સુરતમાં જ ખલાસ થવાનું છે. કારણ કે આપણું શિક્ષિત યુવાને તેને છોડતા જ જાય છે. આજના શિક્ષિત યુવાનોમાં સામાયિક, પ્રતિક્રમણ, વ્રતનિયમ, ભયાભર્ય, તપ, ઉઘાપન વગેરે કરવાવાળા ભાગ્યે જ મળશે. તેઓ સર્વ કહે છે કે અમને જેન ધર્મની મૂળભૂત વાતની જાણકારી
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
