________________
૮૯.
પ્રકરણ ચોથું
દિગંબર મુનિને (૧) શયા, (૨) આસન, (૩) ઉપધાન, તકિયે, એસીકું, (૪) શાસ્ત્ર, (૫) શાસ્ત્રનું ઉપકરણ, (૬) પદિકા, (૭) બંધન, (૮) દેરા વગેરે, (૯) તૃણ, ઘાસનું પ્રાવરણ, (૧૦) પીંછી, (૧૧) કમંડલું વગેરે ઉપકરણો રાખવાની આજ્ઞા છે. તેમાં જે મૂછી રાખે તો પરિગ્રહી છે અને મૂછ ન રાખે તે અપરિગ્રહી છે. તે જ રીતે સાધુ વસ્ત્રમાં મૂચ્છ રાખે તે પરિગ્રહી છે અને મૂછ ન રાખે તે અપરિગ્રહી છે.
એટલે વસ્ત્રને નિષેધ અકારણ છે. આ કાળમાં ઉપકરણ રાખ્યા વિના સંયમનું પાલન થઈ શકતું નથી તેથી જ દિગંબર સાધુને ઉચ્છેદ થવા જેવું થઈ ગયું છે અને ભટ્ટારક પરિગ્રહધારીની સંખ્યા ખૂબ વધી છે.
હાથીને જે ગધેડે ઉપાડી ન શકે તેમ વજષભનારાચ સંધયણુવાળા જે કઠિન આચાર પાળી શકે તેવો આચાર આ પંચમ કાળના છેલ્લા સેવા સંધયણવાળા માણસે પાળી ન શકે એ સૌ કોઈ સમજી શકે તેવી વાત છે.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
