________________
પૃ
छे । कारण के ज्ञानादिक गुणनो जे चोथो “ भावनिक्षेप " आचार्यादिकमां रहेलो छे, तेतो तेओनाज माटे छे, परंतु प्रगटपणे अमारा लाभना माटे थतो नथी । जेना गुण ते तेनाज लाभने माटे होय छे । ज्यारे तेमणा, गुण, प्रथमना त्रण निक्षेपना विषयभूते थइ, अमारा जोवामां आवशे, त्यारबाद ते प्रथमना त्रण निक्षेपनी आराधना करीशुं, अने अमारा आत्माने पण तेमना प्रमाणे, चोथा भावनिक्षेपना विषयभूत भावगुणमां, लीन करवा तत्पर थइशुं, त्यारेज अमारुं पण कल्याण थयुं एम समजीशुं । वास्ते अमारा पामर जीवाने तो, ते महापुरुषोना शरीररूपवस्तुना, तेमज गुणरूप वस्तुना चारो निक्षेप उपादेयरूपज छे । तेमां पण मुख्यताए, तीर्थंकरादिक महापुरुषोमां रहेला गुणरूप वस्तुना तो, प्रथमना त्रण निक्षेपोज, अमारा वास्ते, आराधना करवाने, आ लोकमां प्रगटपणे रहेला छे । अनेते मनाज ज्ञानादिक गुणोने, अंश मात्रथी त्रण निक्षेपोना विषयरूपे स्थापन करी, गणधरादि महापुरुषो, पुस्तक पानां उपर चढावीने मुकी गयेलाछे । ते पुस्तकांनांना विषयभूतने प्राप्त थयेला, भगवानना ज्ञानादिक गुणोना, त्रण निक्षेपने, अवस्तु ! अने उपयोग विनाना, निरर्थकरूपे छे, अने केवल तेमणो चोथो भावनिक्षेपज आ लोकमां उपयोगी छे एम जुठो पोकार करवावाळाने, वीतरागना भक्त सम्यकधारी केहवा. के, महा मिथ्या दृष्टि विपरीत मतिवाला केहवा ! तेनो विचार करवानुं, वाचक वर्गनेज सौंपी दइये छीये. ॥
॥ जूवो के तीर्थकरोना शरीररूप वस्तुनो, जे, चोथो भावनिक्षेप हतो ते मृतक शरीररूपे, विजा द्रव्यनिक्षेपना विषयभूत थइ, आ दुनीयाना पुल द्रव्योमां लीन थइ, रूपांतरने प्राप्त थइ गयो छे । अने तेमणा बे निक्षेपज, अमारा आराधनने माटे रहेला छे। अने ते तीर्थकरोना ज्ञानादिक गुणोना, चार निक्षेपो हता तेमांथी,
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
