________________
સતે દેશ-કાળને અનુરૂપ સ્વાંગ સજાવી આમજનસમૂહ પચ્છે છે એવી વણીમાં વહેતાં મૂકયાં છે.
લેખક શ્રીયુત્ માહનલાલ દીપચંદ ચાક્રસી, મારા જૂના મિત્ર છે. અને જૈન સમાજમાં જાણીતા લેખક પણ છે. આ પૂર્વે તેમના હાથે કેટલીક પ્રસાદી પીરસાઇ ચૂકી છે અને જનસમૂહમાં એ ઢાંશથી આવકાર પામી છે એ જોતાં આ પુસ્તક પણ આદર પામશે એમાં એ મત નથી જ. તેમની ધમ અને સમાજ પ્રત્યેની ધગશ પ્રશસનીય ઢાઇ, ખીજા માટે મેધપ્રદ છે. લેખનશૈલી આભાળવૃદ્ધને અનુકૂળ આવે તેવી છે. એમાં ઉપરછલેા આડંબર નથી અને નથી કેવળ વાક્ પટુતા. એ પાછળ ઊઁડા અભ્યાસની ઝળક સહજ જણાઇ આવે છે. જૈન સમાજમાં આજે જે નિર્માલ્યતા, સ્વાર્થીપણું અને બાહ્યાડંબર દૃષ્ટિગેાચર થાય છે તે દૂર થાય અને, પૂર્વજોની માફક ‘ નિડરતા ’ અને ‘ ચેતના ’ પુનઃ પ્રગટે એ આ જાતના સર્જન પાછળને આશય છે. એ ઉપરાંત જૈનધર્મના સાચા રહસ્યથી અજ્ઞાન એવા લેખકે।દ્વારા વારે-કવારે • જૈનધમ ની અહિંસા 'ને આગળ કરી ગુજરાતના, અરે! ભારતવર્ષના પતનમાં એણે મુખ્ય ભાગ ભજન્મ્યા છે એવા જે દોષને ટાપો જૈનેાના શિરે મૂકવામાં આવે છે તે આવા ઐતિહાસિક પુરાવા રજૂ કરી તદ્દન ખાટે છે એમ સાબિત કરવાના ઇરાદે પણ્ છે.
.
જૈન સાહિત્ય એટલુ બધુ વિશાળ છે કે એમાંથી આ જાતની સંખ્યાબંધ ગૌરવગાથા આલેખી શકાય. જૈનધર્મના આ ગૌરવને પૂરાતત્ત્વનિષ્ણુાતાએ સ્વીકાર્યું છે. એના આધારે જ ગુજરાતના પ્રતિહાસના કડીયા ભેગી કરી શકાઇ છે અને ભારતના ઇતિહાસમાં પણ અને મહત્વનું સ્થાન મળ્યુ` છે. આપણા વિદ્વાન પૂર્વાચા[એ પેાતાના આત્મશ્રેય ઉપરાંત પાદવિહાર કરી મિત્ર ભિન્ન પ્રદેશના અનુભવાને વણી લેતુ', ઇતિહાસ અંગે જાતજાતની માહિતી પૂરી પાડતુ, વિપુલ સાહિત્ય સર્જ્યું છે. આપણા વર્તમાનકાલીન મુનિરાજો અને શ્રીમતા ને એ
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat www.umaragyanbhandar.com
