________________
आगम शब्दादि संग्रह
હલકા શબ્દો मयालि-१. वि० [मयालि રાજા વસુવેવ અને રાણી ધારિણી નો પુત્ર, ભ૦ અરિષ્ટનેમિ પાસે દીક્ષા લીધી. શત્રુંજયે મોક્ષે ગયા मयालि-२. वि० [मयालि રાજા સેમિ અને રાણી ઘારિણી નો પુત્ર. દીક્ષા લઈ
અનુત્તર વિમાને ગયા मयुरंक. वि० [मयुरङ्क
એ નામનો એક રાજા मयूर. पु० [मयूर] મોર
मयूरग. पु० [मयूरक]
મોર
मयण. पु० [मदन]
કામદેવ मयणमालिया. स्त्री० [मदनमालिका]
કામદેવની માળા मयणसाला. स्त्री० [मदनशलाका]
સારિકા, મેના मयणिज्ज. त्रि० [मदनीय]
કામોદ્દીપક વસ્તુ मयणी. स्त्री० [मदनी]
કંદર્પ मयतनु. पु० [मृततनुस्]
મૃતકનું શરીર मयपइया. स्त्री० [मृतपतिका]
જેનો પતિ મૃત્યુ પામેલ છે मयमयर. पु० [मकमकर]
મગર વિશેષ मयर. पु० [मकर]
મગર मयइंद. पु० [मकरन्द]
પુષ્પરજ, ભ્રમર मयरंगपविभत्ति. पु० [मकरण्डाकप्रविभक्ति]
એક દેવતાઈ નાટ્ય વિશેષ मयरहर. न० [मकरगृह]
મગરનું ઘર मयरहिय. विशे० [मदरहित]
અહંકાર રહિત मयहर. पु० [महत्तर]
મહત્તર, વડીલ સાધુ मयहरिय. पु० [महत्तरिक]
यो मयहरी मयहरी. स्त्री० [महत्तरी]
વડીલ સાધ્વી, મહત્તરા मया. स्त्री० [माया] માયા-કપટ
मयूरत्त. न० [मयूरत्व]
મોરપણું मयूरपोसग. त्रि०/मयूरपोषक]
મોર પાળનાર मयूरपोसय. त्रि० [मयूरपोषक]
જુઓ ઉપર मयूरमिहुण. न० [मयूरमिथुन]
મોર યુગલ मयूरी. स्त्री० [मयूरी]
મોરની मर. धा० [स]
મરવું, મરણ પામવું मरगय. न० [मरकत]
એક જાતનું રત્ન मरटु.पु० [दे.
ગર્વ, અહંકાર मरण. न० [मरण]
મૃત્યુ, મોત मरणंत. पु० [मरणान्त
મરણરૂપ અંત કરવો मरणकाल. पु० [मरणकाल] મરણ સમય
मयारजयार. न०/मकारजकार]
मुनि दीपरत्नसागरजी रचित "आगम शब्दादि संग्रह" (प्राकृत-संस्कृत-गुजराती)-3
Page 336
