________________
आगम शब्दादि संग्रह
दुहण. पु० [दुहण]
મુદ્ર-વિશેષ दुहण. पु० [दोहन]
દોહવું તે, દોહન કરવું તે दुहता. स्त्री० [दुःखता]
દુ:ખપણું दुहतो. अ० [द्वितस्]
બંને તરફથી, બે दुहतोखहा. स्त्री० [द्वितःखहा]
બંને તરફ અંકુશ આકારે રહેલ दुहतोनिसहसंठिय. न० [द्वितोनिषधसंस्थित]
બંને તરફ નિષધ-સંસ્થિત दुहतोलोग. पु० [द्वयलोक]
બંને લોક दुहतोवंका. स्त्री० [द्वितोवक्रा]
બંને તરફ વક્ર दुहत्त. पु० [दुःखात]
દુ:ખથી પીડિત दुहनाम, न० [दुःखनामन्]
જુઓ ઉપર दुहा. स्त्री० [द्विधा] દ્વિધા, બે પ્રકાર दुहाकय. न० [विधाकृत]
બે ભાગ કરાયેલ दुहावह. विशे० [दुःखावह]
દુ:ખદાયક दुहावास. पु० [दुःखावास] દુઃખના નિવાસરૂપ दुहि. पु० [दुःखिन्]
दुहप्पय. न० [दुःखप्रय]
દુઃખે કરીને दुहफास. न० [दुःखस्पर्श]
नो स्पर्श छ तवा (पुद्रत) दुहभाग. पु० [दुःखभाग]
દુઃખનો ભાગી दुहय. विशे० [दुर्भग]
या दुभग' दुहया. स्त्री० [दुःखता]
દુ:ખત્વ दुहविवाग. पु० [दुःखविपाक]
દુઃખ રૂપે પરિણમતા અશુભ કર્મ, દુઃખ વિપાક दुहसेज्ज. न० [दःखशय्या]
દુઃખદાયી વસતિ-જે ચાર ભેદે વર્ણાવાય છે दुहसेज्जा. स्त्री० [दःखशय्या]
दुहिय. विशे० [दुःखित]
દુ:ખી, શોકગ્રસ્ત दुहिया. स्त्री० [दुहिता]
દીકરી दुहिल. त्रि० [दुहिल]
દ્રોહ કરનાર दू. धा० []
વિહાર કરવો, ઉપતાપ કરવો दूइ. स्त्री० [दूति]
यो दुई दूइज्ज. कृ० [दुप] વિહાર કરતો, વિચરતો दूइज्जंत. कृ० [ट्ठयमाण]
વિહાર કરવો તે दूइज्जंतग. वि० [दुर्यन्तक] ભ૦ મહાવીરના પિતાના એક મિત્ર તે મોરાગ સંનિવેશમાં રહેતા હતા. ભ૦ મહાવીર તેના આશ્રમમાં રહેલા दूइज्जमाण. कृ० [द्रूयमाण]
વિહાર કરવો તે, વિચરતા दूइज्जित्तए. कृ० [द्रवितुम्] વિચરવા માટે दूइज्जित्ता. कृ० [द्रुत्वा]
વિહાર કરીને दूइपलास. न० [दूतिपलास]
मुनि दीपरत्नसागरजी रचित "आगम शब्दादि संग्रह" (प्राकृत-संस्कृत-गुजराती)-2
Page 360
