________________
આગળ પૂછ્યું.
‘કરી કમાણી ધૂળ થઈ ગઈ. મરી ગયા મારા બાપ !' ‘વારુ, એ આગનું કારણ બિલાડી બની, કેમ ?'
‘બિલાડી નહિ તો શું અમે ?' ત્રણે જણા ખિજાઈ ગયા. તેઓને લાગ્યું કે આ ડમરો સાવ મૂર્ખ લાગે છે. વાત સાદીસીધી છે, પણ સમજતો નથી.
ડમરાએ પૂછ્યું, “આગ લાગી ત્યારે બિલાડીની શારીરિક હાલત કેવી હતી?”
‘એક પગે લંગડી. લંગડા પગે પાટો બાંધેલો. બિચારી લંગડો પગ ઊંચો રાખી ત્રણે પગે ચાલતી હતી.'
‘એ બિલાડીના સાજા ત્રણ પગ તમારા હિસ્સાના અને લંગડો પગ ભામાશાના ભાગમાં હતો ને ?'
‘એ તો ભામાશા પણ કબૂલ કરશે. ત્રણેએ કહ્યું. ભામાશાએ ડોકું ધુણાવી હા કહી.
ડમરાએ આગળ પૂછ્યું, “ચાલવામાં બિલાડીના પાટાવાળા પગ અને બીજા પગમાં કંઈ ફેર હતો ?”
પેથડશા કહે, “પાટાવાળો પગ જખમી હતો. એ પગને બિલાડી જમીન પર પણ મૂકી શકતી ન હતી.'
ઝાંઝણશા કહે, “અરે ! બિચારી ત્રણ પગે જ ચાલતી હતી, એમ કહો ને ?”
ડમરાએ પૂછ્યું, “બરાબર. હવે તમે એ જવાબ આપો કે બિલાડીને પગે પાટો બાંધ્યો હતો ને તે સળગી ઊઠવાથી આગ લાગી તેમ તમે માનો છો ?'
શામળશાએ જવાબ આપ્યો, ‘હા, એક નહિ પણ સો વાર એમ માનીએ છીએ.”
ભોળા ભામાશા =
