________________
નેપોલિયનને કહ્યું, “હવે હું કેદી છું, સમ્રાટ નથી. તમે એ વાત ભૂલી ગયા છો.”
“પણ તેથી શું ?”
નેપોલિયને કહ્યું, “એનો અર્થ એટલો કે એક સમયે કેડી તો શું, પણ હું મોટા પહાડને પણ હટી જવાનું કહેતો તો એ ખસી જતા હતા. પણ આ તો ઘાસનો ભારો ઉપાડતી ગરીબ સ્ત્રી પણ દૂર ખસશે નહીં. આપણે જ બાજુએ હટી જવું પડે. એ દિવસો તો ચાલ્યા ગયા.”
સ્ટેશન પર રાહ જોઈને ઊભેલી
ધનાઢ્ય મહિલાએ સાદાં વસ્ત્રોમાં રસ્તાની પોતીકી. બાજુએ ઊભેલા માણસને બૂમ પાડીને
બોલાવ્યો. કમાણી
એય પૉર્ટર ! અહીં આવ, તારું
કામ છે.” સાદાં વસ્ત્રવાળી વ્યક્તિ એ ધનિક મહિલા પાસે આવી એટલે એ મહિલાએ તુમાખીભર્યા અવાજે કહ્યું,
જો રસ્તાની સામે આવેલી હોટલમાં મારા પતિને આ સંદેશો આપી આવ અને પાછો આવીને મને સંદેશો પહોંચાડ્યાની જાણ કરજે. હું તને એ માટે થોડા પૈસા આપીશ.”
પેલા પૉર્ટર એ મહિલા પાસેથી ચિઠ્ઠી લીધી અને હોટલમાં એના પતિને જઈને આપી આવ્યો. મહિલાએ એને એની મજૂરીના થોડા પૈસા આપ્યા. એ લઈને એ બાજુમાં ઊભાં રહ્યાં.
એવામાં પ્લેટફોર્મ પર ગાડી આવી. ગાડીમાંથી ઊતરેલા શહેરના અગ્રણી મહાનુભાવો એ “પૉર્ટર'ને જોઈને સલામ કરવા લાગ્યા અને આદરપૂર્વક એમની પાસે જઈને વાતચીત કરવા લાગ્યા. પેલી મહિલાને અતિ આશ્ચર્ય થયું. આવા સાદાં વસ્ત્રવાળા
જન્મ : ૧૫ ઓગસ્ટ ૧૩૯, એજેસીઓ, કોસિન્ન, ફ્રાંસ અવસાન ઃ ૫ ૧૮૨૧, સેટ હેલેના પુ.
૧૪૮ મનની મિરાત
મનની મિરાત ૧૪૯