________________
७
પ્રવચન ૭૫ સુ—આશીર્વાદની કિંમત આપનારને કેટલી ?-૧૮૧. વહાલી વસ્તુના જૂઠાં શબ્દો પણ વહાલા લાગે-૧૮૨. ધર્મી વધારે કે અધર્મી ?, મીઠી ગાળ-૧૮૩. ચાર પ્રકારના સિદ્ધાંત, અરિહંતના વ્યુત્પત્તિ અને નિરુક્તિ અથ−૧૮૪. જૈનો કમ વાદી કે ઉદ્યમવાદી ?–૧૮૬. સત્ક્રમ, સાત ભવના કાળ વધારે કે–અસખ્યાતા ભવના -૧૮૭. ભેદ નીતિમાં પુણ્ય મરેલું છે–૧૮૯. ક્રૂરતાનું પ્રાથમિક શિક્ષણ–૧૯૦.
પ્રવચન ૭૬ સુ—આત્માનું સ્વરૂપ ચૂસનાર હોય તેા ઇન્દ્રિયા અને મન છે.-૧૯૧. અરિહતા આત્માના સ્પેશીયાલીષ્ટ ડાકતરી છે --૧૯૩. અફીણી રાજા–૧૯૪. વૈદ્યને ઠગનાર ાતે જ ઠગાય છે–૧૯૫. કાળા અને ધેાળા મહેલ-૧૯૬. ધર્મી કયારે કહેવાય ?–૧૯૮. ખીજું પગથીયુ, જૈનપણાની જડ નિત્થપણામાં છે.-૨૦૦. સમ્યક્ત્વના
એકરાર-૨૦૧.
પ્રવચન ૭૦ સુ——ધર્મ દુગતિથી ખચાવનાર અને સદ્ગતિ આપનાર જરૂર થાય છે.-૨૦૪. ધર્મના ધારી છતાં દુતિએ કેમ ગયા ?-૨૦૫. પરમશુશ્રુષા, અપરમશુશ્રૂષા-૨૦૭. ઉપશમ વિવેક અને સવર-૨૦૮. મહેતલ અને માફી–૨૧૧, ભાવદયાનું અલવત્તરપણું–૨૧૨ભાવદયા આગલ ત્રણ જગતની દ્રવ્યયા નકામી છે–૨૧૩. ઠરાવેા કરી પોતે જ તાડનારા કેવા ?–૨૧૪. રાહિણીયા ચાર–૨૧૫.
પ્રવચન ૭૮ સુ—ગળે વળગેલાં આહાર શરીર અને ઇન્દ્રિયા૨૧૭. આત્માના ખેતરમાં ધર્મરૂપી કલ્પવૃક્ષ રાપા-૨૧૮. પાપના અભાવમાં પુણ્ય ખંધાતું નથી–૨૧૯. દયા સત્ય પ્રમાણિકતા બ્રહ્મચર્ય નિ મત્લાદિ સવર-નિજ રા કરનારા છે-રર૦. આહારાદિક પાંચ ઝાંખરાં-રરર. સાચી વસ્તુને ભ્રમણા ન કહેવાય-૨૨૩. હૈયે હતું તે હઠે આવ્યું. એક દિવસની દીક્ષાનુ ફૂલ-રર૪. વિધિ અને નિષેધ વિશેષણને લાગુ પડે-૨૨૫. પરસ્થાનમાં દેશના તે પાપ-૨૨૭. બાળ-મધ્યમ અને બુધને યાગ્ય થમ દેશના-૨૨૯.
પ્રવચન ૭૯ સુ–સમ્યક્ત્વના પ્રભાવ-૨૩૦. સમ્યક્ત્વની જઘન્ય આરાધના-આઠ ભવમાં માક્ષ આપનાર થાય-૨૩૧. લેાકનું તત્ત્વ મરણુ સુધારવા ઉપર છે.-૩ર. ઘાતિકર્મીની ભયકરતા–૨૩૩. ચારિત્રવાળેા અને તે વગરના બંને સરખી રુચિવાળા હાય-૨૩૫. ચારિત્રના વફાદાર જ માક્ષમાર્ગના વફાદાર-૨૩૬. ગૃહી-અન્ય લિંગે સિદ્ધ માન્યા છે, પણ લાગી લિંગે નથી માન્યા, વિરાધી અપવાદ. ૨૩૭. થારિયાનાં દૂષથી આંખ