Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 763

ઉપસંહાર : આયાત્મિક સંરકારજમ, યોગિધર્મ એટલે શું ?
(૬૮૭ ) રઘુરાવો ઘો ” અર્થાત્ આત્મવસ્તુને ધર્મ તે આત્મધર્મ–વસ્તુધર્મ. આત્માનું સ્વભાવમાં વર્ણવું તે ધર્મ, સ્વરૂપમાં સ્થિતિ હેવી તે ધર્મ, આત્માને સ્વરૂપમાં ધારી રાખે તે ધર્મ. આ આત્માને સ્વભાવયું જનરૂપ ગ તે જ ધર્મ. એટલે જે આત્મસ્વભાવમાં વર્તે છે, સ્વરૂપમાં સ્થિતિ કરે છે, આત્માને સ્વરૂપમાં ધારી રાખે છે, આત્માના સ્વભાવયુંજારૂપ યોગને સાધે છે, તે સાક્ષાત્ ધર્મમૂર્તિ “ગી” છે અને તેને ધર્મ પણ તે જ છે આમ યોગી ધર્મ એટલે આત્મસ્વરૂપના અનુસંધાનરૂપ વસ્તુધર્મ-આત્મધર્મ. પ૨પરિણતિને પરિત્યાગ કરી, આત્મપરિણતિને અનુસરવું તે જ ગિધર્મ. તાત્પર્ય કે–આત્મસ્વભાવ સાથે યુજનરૂપ ગ જેણે સાધ્યું છે, જે સ્વરૂપસ્થિત છે તે ગી” છે. અને આત્મસ્વભાવ સાથે યુજનરૂપ ગ તે જ તેઓને વાસ્તવિક ધર્મ છે. આવા આત્મસ્વભાવરૂપ ગિધર્મને અનુસરવા જે નિત્ય પ્રયત્નશીલ રહે છે, તે કુલગી છે. આત્માને અનુગત એટલે કે સર્વત્ર આત્માને આગળ કરી તેને અનુસરતી જેની સમસ્ત ભાવધર્મ પ્રવૃત્તિ છે, તે કુલયોગી છે. આ આત્મ-અનુગત ભાવ સમકિત ગુણથી માંડીને શૈલેશી અવસ્થા પર્યત હોય છે, કે જેથી સંવર-નિર્જરા થઈ ઉપાદાન કારણ પ્રગટે છે, કારણ કે અત્રે સાધ્ય આલંબનને દાવ હાથ લાગે છે. (જુઓ પૃ. ૪૯૩, પ૨૧-૫૨૨ ).
સમકિત ગુણથી હે શેલેશી લગે, આતમ અનુગત ભાવ; ”—
સંવર નિર્જરા હો ઉપાદાન હેતુતા, સાધ્યાલંબન દાવ.”—શ્રી દેવચંદ્રજી. અને આમ સદા આત્મ-અનુગત ભાવ હોવાથી જ આ સમ્યગદષ્ટિ યોગીપુરુષ જેમ બને તેમ આત્મ-પદાર્થને વિરોધ ન આવે, વિરાધના ન થાય, એમ સર્વ વિધિનિષેધ આચરે છે, એટલે જેથી આત્મવસ્તુને વિરોધ ન આવે તે સર્વ “ધર્મ” કર્તવ્ય કરે છે, અને જેથી આત્મવસ્તુને વિરોધ આવે તે સર્વ અધમ કર્તવ્ય નથી કરતે. ટુંકામાં તે “આરાધક જીવ જ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્ર સ્વભાવરૂપ ધમને આદરે છે, તે રાગદ્વેષાદિ વિભાવરૂપ અધર્મને પરિહરે છે; આત્મપરિણતિને ભજે છે ને પરપરિણતિને ત્યજે છે. અને આમ આત્મપદાર્થથી અવિરોધ એ વિધિ-નિષેધ આચરી, તે “મહાજને ” પરિગ્રહેલ આત્મપદાર્થને ગ્રહણ “વિધિ” કરે છે. (જુઓ કાવ્ય પૃ. ૩૯૭) એટલે જ આ ગિધર્મને-મેક્ષમાર્ગને અનુયાયી મુમુક્ષુ કુલગી, અજ્ઞાનરૂપ કર્મભાવને છેડી દઈ, નિજ વાસરૂપ–સ્વભાવસ્થિતિરૂપ મોક્ષભાવને ભજવા નિત્ય પ્રયત્નશીલ બને છે; અંધકાર સમા અજ્ઞાનને જ્ઞાનપ્રકાશ વડે નાશ કરે છે, જે જે બંધના કારણે છે તે બંધને પંથ જાણી, તે કારણેની એક એવી દશારૂપ મોક્ષમાર્ગને સેવે છે; રાગ દ્વેષ ને અજ્ઞાન એ કર્મની મુખ્ય ગ્રંથિ-ગાંઠ છે તેની જેના વડે નિવૃત્તિ થાય, એવા એક્ષપંથને આરાધે છે; અને સત્ ચૈતન્યમય ને સર્વાભાસથી રહિત એ “કેવળ આત્મા જેથી પામીએ, એ મેક્ષપંથની રીતિને અનુસરે છે. (જુએ આત્મસિદ્ધિની ગાથા પૃ. ૨૭૧, ૪૬૩)
આ જે કહ્યો તે મેક્ષમાર્ગરૂપ ગીધર્મમાં-સનાતન વસ્તુધર્મમાં–શાશ્વત

Translation AI Generated

**Conclusion:** What is the spiritual government, the yogi dharma?
(687) "Rahu Rao Gho" meaning the dharma of the self-substance is the self-dharma-substance dharma. To describe the nature of the soul is dharma, to be in its form is dharma, to hold the soul in its form is dharma. This soul's natural form is the same as dharma. So, whoever acts in the nature of the soul, stays in its form, holds the soul in its form, practices the yoga that is the form of the soul's nature, is truly the embodiment of dharma "Gi" and that is also dharma. Thus, yogi dharma is the substance dharma-self dharma that follows the form of the self. To abandon the external transformation and follow the internal transformation is the Gi dharma. The meaning is that whoever has achieved the form that is united with the nature of the soul is "Gi". And the form that is united with the nature of the soul is their true dharma. Whoever is constantly striving to follow this self-nature Gi dharma is the Kulagi. Whoever is devoted to the soul, meaning whoever follows the soul everywhere, whose entire feeling-dharma activity is devoted to the soul, is the Kula yogi. This self-devoted feeling is from the Samkrit guna to the Shaileshi state, so that the Sanvar-Nirjara happens and the causal factor manifests, because here the object of attainment is grasped. (See page 493, 21-522).
"From the Samkrit guna to the Shaileshi, the self-devoted feeling;
Sanvar Nirjara is the causal factor, the object of attainment is grasped." - Shri Devchandraji.
And thus, because of this constant self-devoted feeling, the Samyakdristi yogi purusha, as much as possible, does not oppose the self-substance, does not cause opposition, so he performs all the actions and prohibitions, so that the self-substance is not opposed, he performs all the "dharma" duties, and whatever opposes the self-substance, he does not perform those adharma duties. In short, he "worships the living being, the knowledge-vision-character nature dharma, he avoids the adharma that is the form of attachment-aversion etc.; he embraces the internal transformation and abandons the external transformation. And thus, by performing the actions and prohibitions that do not oppose the self-substance, he "accepts" the self-substance that is accepted by the great ones. (See Kavya page 397) That is why the Kulagi, the seeker of liberation, who follows this Gi dharma-the path of liberation, cuts off the karma-feeling that is the form of ignorance, and constantly strives to embrace the liberation feeling that is the form of his own nature-natural state; he destroys the darkness of ignorance with the light of knowledge, knowing the bondage that is the cause of bondage, he serves the path of liberation that is the form of that cause; he worships the path that leads to the cessation of attachment-aversion and ignorance, which are the main knots of karma; and he follows the method of the path of liberation so that he may attain the "pure soul" that is full of consciousness and devoid of all appearances. (See Atmasiddhi's Gatha page 271, 463)
This is what was said about the Gi dharma-the path of liberation-the eternal substance dharma-the eternal