Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 715

મક્તતવમીમાંસા : લવ વ્યાધિ મુખ્ય પરમાર્થસત, અનાદિ
(૬૩૯) તે ખરેખરી વસ્તુસ્થિતિરૂપ–સભાવરૂપ છે જ, એટલે જ તેને વ્યાધિરૂપે ઉપચાર પણ કરી શકાય છે. વ્યાધિ એ રૂપક-કલ્પના-ઉપચાર ભલે હે, પણ “ભવ એ કાંઈ રૂપક– કલ્પના-ઉપચાર નથી. ભવ એ તે સત્ય હકીકત (Absolute reality) નિરુપચરિત ઘટના છે, મુખ્ય એવી પારમાર્થિક વસ્તુસ્થિતિ છે. એ મુખ્ય “છતી” પ્રગટ વસ્તુ છે, તેને યથાર્થપણે સમજવા માટે આ વ્યાધિરૂપ રૂપક ઘટના-ઉપચારકથન છે. અને આ ઉપચારરૂપ વ્યવહાર પણ પરમાર્થરૂપ મુખ્ય વસ્તુના સદ્ભાવે જ ઘટે છે, શોભે છે. જેમકે-વાસ્તવિક વ્યાધિનું અસ્તિત્વ છે, તે તેને ઉપમારૂપે ઉપચારરૂ૫૪ વ્યવહાર કરી શકાય છે, વાસ્તવિક સિંહનું અસ્તિત્વ છે, તે “સિંહ-માણવકને’–બીલાડીને સિંહની ઉપમાને ઉપચાર કરાય છે, પુરુષ–સિંહને વ્યવહાર કરાય છે, પણ તેનું અસ્તિત્વ જ ન હોત તે તે કઈ ઉપચાર વ્યવહાર બની શત નહિં. દાખલા તરિકે-વધ્યાસુતનું, કે આકાશપુષ્પનું, કે શશશંગનું અસ્તિત્વ જ નથી, એટલે તેને ઉપચાર પણ સંભવતા નથી.
આ ભવગ અનાદિ એવા વિચિત્ર કર્મરૂપ કારણથી ઉત્પન્ન થયેલ છે. કોઈ પણ કાર્યનું કંઈ ને કંઈ કારણ હોવું જ જોઈએ, એ સનાતન નિયમ પ્રમાણે ભવરૂપ કાર્યનું કંઈ ને કંઈ કારણ તેવું જ જોઈએ. એટલે રોગ જેમ ચોક્કસ કારણકલાપથી ઉપજે છે, તેમ આ ભવગ પણ દ્રવ્ય-ભાવ ભેદથી ભિન્ન એવા વિચિત્ર કર્મરૂપ કારણથી ઉત્પન્ન થયેલ છે. અને આ કર્મરૂપ નિદાન–કારણ અનાદિ છે. એટલે આ કર્મ આ આત્મા સાથે અનાદિનું જોડાયેલુંસંલગ્ન છે, સંગ સંબંધથી બંધાયેલું છે. પ્રકૃતિની અને પુરુષની આ જોડી અનાદિ છે,કનકપાષાણમાં સેનાને ને માટીને સંગ જેમ અનાદિ છે તેમ.
“કનકે પલવત્ પયડિ પુરુષ તણી, જેડી અનાદિ સ્વભાવ; અન્ય સગી જિહાં લગી આતમા, સંસારી કહેવાય.”–શ્રી આનંદઘનજી જડ ચેતન સંગ આ, ખાણ અનાદિ અનંત; કેઈ ન કર્તા તેહને, ભાખે જિન ભગવંત.”—શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજી.
કર્મ–આત્માને આ સંગ સંબંધ જે અનાદિ ન માનીએ તે આમ વિરોધ આવે છે – કર્મને પહેલું માનીએ તે આત્મા વિના કર્મ કર્યા કેણે? અને તે લાગ્યા કેને? જે કેવલ શુદ્ધ આત્માને પહેલે માનીએ તે શુદ્ધ આત્માને કર્મ લાગવાનું પ્રયજન શું? અને લાગે છે એમ માનીએ, તે શુદ્ધ એવા સિદ્ધ આત્માને પણ કેમ નહિં લાગે? વળી મરઘી પહેલી કે ઈંડું પહેલું ? વૃક્ષ પહેલું કે બીજ પહેલું ? તેને
x"उपचारोऽपि च प्रायो लोके यन्मुख्यपूर्वकः। દષ્ટસ્તતોડવઃ સર્વમિથમેવ રચથિત ” શ્રી ગિબિંદુ, શ્લે, ૧૫

Translation AI Generated

## Makttavami-Mansa: Love-Disease, the Primary Goal, Eternal

(639) It is indeed the true state of affairs, the nature of things, and therefore it can be treated as a disease. The disease may be a metaphor, a concept, a treatment, but "birth" is not a metaphor, a concept, or a treatment. Birth is the true reality (Absolute reality), an untreatable event, the primary goal, the essential state of affairs. It is the primary "chati" (manifest) thing, and this metaphorical event-treatment narrative is to understand it truly. And this treatment-like behavior also occurs in the best interests of the primary goal, the essential thing. For example, there is the existence of a real disease, and it can be treated metaphorically, there is the existence of a real lion, and the "lion-man" - the cat is treated as a metaphor for the lion, the man-lion is treated, but if it did not exist, then what treatment could it be? For example, the existence of a "vadhyasut" (a mythical creature), or a "akashpushp" (a flower that grows in the sky), or a "shashshanga" (a mythical creature) does not exist, so it is not possible to treat them.

This birth is born from a strange karma-like cause, which is eternal. According to the eternal law, every action must have a cause, so there must be a cause for the action of birth. Just as a disease arises from a specific cause, so too does this birth arise from a strange karma-like cause, different from the material and mental distinctions. And this karma-like cause is eternal. Therefore, this karma is eternally connected to this soul, bound by the relationship of association. This pairing of nature and soul is eternal, just as the association of gold and stone, or the association of army and soil is eternal.

"Just as gold is naturally associated with the earth, so too is the soul eternally associated with karma. The soul is called a worldly being as long as it is associated with karma." - Shri Anandghanji.

"The association of the inert and the conscious is eternal, infinite, and without a doer. This is what the Jina Bhagvant says." - Shrimad Rajchandraji.

If we do not accept this eternal association of karma and soul, then there is a contradiction. If we accept karma as the first, then who did the karma without the soul? And who did it attach to? If we accept the pure soul as the first, then what is the purpose of karma attaching to the pure soul? And if we accept that it attaches, then why wouldn't it attach to the pure, liberated soul? Again, which came first, the chicken or the egg? Which came first, the tree or the seed?

"Treatment is also often done in the world, primarily for the sake of the main thing. All this is just a fabrication." - Shri Gibindu, Shle, 15.