Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 313

દીપ્રાદષ્ટિ: તત્ત્વશ્રવણ મધુ જલથી ગબીજ અંકુર
(૨૪૭) આમ આગવી મિત્રા આદિ દષ્ટિએમાં જે ચોગ-બીજેનું ચિત્તભૂમિમાં પણ થયું હતું, તેને અત્રે અંકુરા ફુટે છે, અર્થાત્ તે પરિપષણથી વૃદ્ધિ પામે છે. એટલે
પ્રભુભક્તિ- પરમાત્મા અહંત ભગવંત પ્રત્યેની ભક્તિ ઉત્તરોત્તર ગબીજ અધિક માત્રા પામતી જાય છે. આ ભક્તિ પ્રભુ પ્રત્યે પરમ ઉપાય અંકુર ભાવવાળી, અહારાદિ દશ સંજ્ઞાથી રહિત, અને ફલકામના વિનાની–
નિષ્કામ એવી હોય છે. અને તે ભક્તિ કરનાર ભક્ત જોગીજનનું ચિત્ત અત્યંત ચેપ્યું હોય છે, સંશુદ્ધ-નિર્મલ હોય છે. આવી કુંઠિત ભક્તિથી મન એ જ વૈકુંઠ-સ્વર્ગ થઈ પડે છે, એમ યોગી જનેને અનુભવ કહે છે, અને એવા શુદ્ધચિત્ત યેગીજનો પરમ પ્રેમાવેશમાં પ્રભુને કહે છે કે-હે પ્રભુ! અમે તમને અમારા મન–ઘરમાં પધરાવશું એટલે તેની શોભા દેખીને તમે ત્યાં જ સ્થિર થઈ જશે ! મન ઘરમાં ધરિયા ઘર શોભા, દેખત નિત્ય રહેશે થિર ભા; સાહેબા વાસુ; મન વૈકુંઠ અકુંઠિત ભકતે, યોગી ભાખે અનુભવ યુકતે. સાહેબા વાસુ”શ્રી યશોવિજયજી. - સદૂગુરુભક્તિ-સન્માર્ગે ચઢાવનાર શ્રીમદ્ સદ્દગુરુ ભગવાન પ્રત્યે અત્રે અત્યંત ભક્તિ ઉલસે છે; ભાવગી એવા ભાવાચાર્યાદિ પ્રત્યે પરમાદર યુક્ત વિનય–બહુમાન હોય છે. અને તે પરમ ઉપકારી પ્રત્યે નિષ્કામ એવા શુદ્ધ આશયથી ભક્તજન વિધિ પ્રમાણે યથાશક્તિ વૈયાવચ્ચ–સેવા કરે છે. તન-મન-ધનથી તેની ઉપાસનામાં તત્પર રહે છે. સતશાસ્ત્રભક્તિ-પરમ ઉપકારી એવા સન્માર્ગદર્શક સદાગમ પ્રત્યે અધિકાધિક ભક્તિ સહુરતી જાય છે. સત્ શ્રુતન લેખન-પૂજન-દાન–ચિંતન–ભાવન–સ્વાધ્યાય આદિ પરમ ગૌરવબહુમાન યુક્તપણે અત્ર કરાય છે. જિનભક્તિ આદિ પરમ ગબીજ પ્રત્યે અત્રે પરમ ઉપાદેય ભાવ પ્રગટે છે. તેમજ ભવ વૈરાગ્ય-સંસાર પ્રત્યે તેના સ્વરૂપદર્શનથી ઉપજતો સહજ વૈરાગ્ય અત્ર બળવત્તર બને છે, જન્મ-મરણાદિ દુ:ખથી દુઃખમય એવા સંસાર પ્રત્યે અત્યંત ઉગ ઉપજે છે. ઇત્યાદિ ગબીજ અત્રે પરિપષણ પામી ગ–અંકુરપણાને પામે છે.
આને જ ભાવાર્થ કહે
क्षाराम्भस्तुल्य इह च भवयोगाऽखिलो मतः ।
मधुरोदकयोगेन समा तत्वश्रुतिस्तथा ॥ ६२ ॥ વૃત્તિ –ારા+મરતુન્ય ર ર માયોપોડ િમત્તા અને અહીં સમસ્ત સંસારગ ખારા પાણી બરાબર માનવામાં આવ્યો છે,–અતત્ત્વશ્રવણરૂપ પણ (તેમજ છે) મધુરોન સમા તત્વતિeતથા -તથા મધુર જલના યોગ સમાન તત્ત્વશ્રુતિ (તત્વશ્રવણુ) માનેલ છે, તેના અંગાણુથી તત્ત્વશ્રતિ પણ (તેમજ છે).

Translation AI Generated

**Deepradrushti:** The seed of truth, watered by the nectar of knowledge, sprouts.

**(247)** Just as the seed of friendship, etc., sprouted in the mind-field, so too does it sprout here, meaning it grows through contemplation. Therefore,

**Prabhubhakti:** Devotion to the Supreme Being, the Lord, increases exponentially. This devotion, which is the ultimate remedy, is characterized by a sprout-like feeling, devoid of the ten senses, including food, and free from desire for fruit.

**Nishkam:** It is selfless. And the mind of the devotee, the yogi, is extremely pure and spotless. Such unhindered devotion transforms the mind into Vaikuntha, the heavenly abode, as the yogis experience. And with such a pure mind, the yogis, filled with supreme love, say to the Lord: "Oh Lord! We will welcome you into our mind-home, and seeing its beauty, you will remain there forever!"

**Man Ghar:** The mind-home is adorned with the abode of the Lord, and the Lord's presence will be seen forever. The Lord resides there; the mind becomes Vaikuntha through unhindered devotion. The yogis speak of this experience.

**Saheba Vasu:** "Saheba Vasu" (The Lord resides) - Shri Yashovijayji.

Here, there is an outpouring of devotion towards the Sadguru, the true guide who leads one onto the path of devotion. There is humility and respect towards the Bhavacharya, the teacher of emotions, and others who are filled with love. And with pure intentions, the devotee serves the ultimate benefactor according to their ability and in accordance with the prescribed rituals. They are dedicated to the Lord's worship with their body, mind, and wealth.

**Satshastrabhakti:** Devotion to the true scriptures, the Sadagamas, the ultimate benefactors and guides, increases exponentially. The scriptures are revered and honored through reading, writing, worship, donation, contemplation, meditation, and study.

**Jinbhakti:** Towards the ultimate seed, the Jinas, there is a feeling of ultimate reverence. Similarly, the natural detachment from the world, arising from the understanding of its true nature, becomes stronger. There is a deep aversion towards the world, which is filled with suffering due to birth, death, and other miseries.

**Ityadi:** All these seeds sprout and grow through contemplation.

**This is the meaning.**

**Ksharam Bhastva Tulya:** The entire world is considered like salty water.

**Madhurodakayogena:** The knowledge of truth is like sweet water.

**Vritti:** The salty water of the world is compared to the knowledge of truth, which is like sweet water.